Op weg naar onze thuishaven!

Van Lauwersoog gaat onze reis naar Leeuwarden. Het tochtje over het Lauwersmeer, het Dokkum,er Grootdiep en de Dokkumer Ee is de moeite waard. Anders dan op de heenreis zijn de oevers groen en nu vaak met riet omzoomd.

 

In Leeuwarden meren we weer af in de Prinsentuin, een mooi plekje in de Singel aan het stadspark. We hebben hier ’s avonds heerlijk gegeten in restaurant Eindeloos en de volgende dag een mooie stadswandeling gemaakt. Leeuwarden heeft een mooi oud stadskerntje.

 

 

oud en nieuw op hetzelfde plein

 

 

Als we de volgende dag wegvaren gaan we door deze unieke brug van de rondweg.

 

 

Over het van Harinxmakanaal varen we naar Harlingen, ook een Hanzestadje. Het is er erg rustig. We meren af  in het kleine verenigingshaventje voor de sluis. Met heel veel moeite – en op advies van de havenmeester - lukt het ons met de motor hard vooruit om half in een box van 1.80 m diepte te komen. Wij zijn zelf 1.95 diep! We lagen mooi vast in de slik. Het was de enige plaats waar we nog enigszins – qua diepte – in konden.

 

 

De volgende dag komen we tot onze verbazing weer gemakkelijk uit de slik. Er blijkt geen wind te zijn, dus wordt het motoren naar Kornwerderzand, waar de sluis in de Afsluitdijk is.  Daarna door naar het volgende Hanzestadje, Hindeloopen, ook weer een mooi plaatsje met een eigen karakter.

 Hindelooper stoffen en schilderwerk

 

 

Vrijdag  volgt de laatste track naar onze thuishaven. Met een mooi OZO windje zeilen we onder een stralende zon naar de Ketelbrug.  

We hebben er echter helemaal geen rekening mee gehouden dat de brug niet draait tussen vier uur en half zeven. Maar dat is geen probleem, een extra ankerstopje langs de dijk is prima. Frits benut dit nog met een zwem- en poetspartij. ’s Avonds laten we het anker opnieuw vallen, dit keer bij IJsseloog, het kleine eilandje in het Ketelmeer vlak voor onze haven. Het is inmiddels traditie dat we hier met een nacht achter het anker onze vakanties beëindigen. Nog even absolute rust voor het uitladen en schoonmaken van de boot. Met een prosecco vieren we hier in de laatste zonnestralen onze behouden thuiskomst.

Onder een stralende zon varen we zaterdag naar onze jachthaven in Ketelhaven. De bemanning van medepetersburgganger Goelyo heeft inmiddels laten weten aan het eind van de dag ook te zullen binnenlopen. Gezamenlijk sluiten we onze reizen af met een borrel en BBQ aan de picknicktafel van de haven. We zijn weer helemaal thuis!

 

Tot slot….

Het was een schitterende reis, vol met afwisseling. Grote steden en kleine dorpjes, zeehavens en  mooie ankerplaatsen, afmeren aan de rots, kleine haventjes in de natuur, cultuur, heel veel rotsen, binnenwater en open zee, wadden en boddengewässer, kleine eilandjes, veel verschillende landen met eigen cultuur, historie en taal. Veel leuke mensen ontmoet. En heel bijzonder was het natuurlijk om op eigen kiel Rusland/Sint Petersburg binnen te varen en vanuit ons woonbootje deze stad per fiets te verkennen. We kijken er met veel voldoening op terug.

We hebben 2600 zeemijl( bijna 4700 km)  gevaren, 600 autokilometers gereden (in Estland) en een paar honderd kilometer gefietst. Van de 116 dagen hebben we 44 dagen niet gevaren; de meeste daarvan hebben we doorgebracht in Stockholm, Helsinki, Sint Petersburg ,Tallinn en Norderney. We hebben de motoruren niet bijgehouden, maar het waren er heel veel. Op de heenweg hadden we in de Zweedse scheren veel tegenwind en langs de Finse en Russische kust hebben we veel windstilten gehad. De trajecten op open zee hebben we voor het merendeel  zeilend kunnen afleggen. 

 

 

 

 

 

 

 

Het weer en Duitse stakingen bepalen de terugreis naar Nederland

 We vertrekken vroeg uit Heiligenhafen om te kunnen profiteren van de zuidenwind, die later naar zuidwest zal draaien. Heiligenhafen dus verder maar niet bekeken. Met zon in de kuip kunnen we het puntje van de Kielerfjord mooi bezeilen. We zien daar al de bekende zwarte lucht boven Kiel hangen en ja hoor… evenals op de heenreis en vorig jaar stort de zwarte lucht zich gedurende een kwartier leeg boven ons (met dito wind) net voordat we de haven van Laboe indraaien. Dus gaan we maar even bijliggen totdat het rustiger wordt.

In Laboe blijven we een dagje liggen. Beetje wandelen langs de strandboulevard, genieten van een wijntje in de strandtent, boekje lezen en bezoekje aan medekustzeilers van de Virtue.

            uitzicht uit strandtent

Inmiddels gaan er de wildste geruchten over de staking van sluispersoneel in het Noord-Oostzeekanaal. Het blijft onduidelijk of de pleziervaart daar last van heeft. De volgende dag moeten we lang wachten bij de sluis van Holtenau. Vrachtvaart gaat voor en de jachtensluis is buiten gebruik. Onderweg op het kanaal wisselen heldere luchten en prachtige wolkenpartijen zich af.

 

Uiteindelijk bereiken we Rendsburg, waar de Virtue en de Tadorna al liggen. Hier horen we dat twee dagen later staking is van sluispersoneel in Brünsbüttel. We lezen dat ook op internet. Dus is er de volgende dag geen extra ligdagje Rendsburg maar gaan we gauw door naar Brünsbüttel om op woensdag nog door de sluis te kunnen varen. Onderweg krijgen we zware buien over ons heen. Maar tussendoor is het prima. De jachthaven van Brünsbüttel ligt naast de ingang van de sluis voor de grote scheepvaart. Ondanks de op een steenworp afstand langsvarende grote containerschepen liggen we er erg rustig. We hebben geen last van herrie van scheepsschroeven en zuiging van de langsvarende beroepsvaart, zoals we wel eens horen.. Wel hebben we een fantastisch zicht op die passerende reuzen.  Het is ons prima bevallen.

 

 Woensdag varen we in een konvooi van Nederlandse jachten met een westenwind van 6 Beaufort en zware buien op de motor naar Cuxhaven (met stroom mee).

 

De ondieptes geven nog wat beschutting tegen de hoog opbouwende wind-tegen-stroom golven.  Daar meren we af naast medekustzeilers Jollie en Henk Buitenkamp van de Jolina. Ook weer even tijdens de borrel bijgepraat. ’s Middags komt de zon zowaar weer door.

We hadden gedacht vanwege aanhoudende harde westenwind een aantal dagen in Cuxhaven te moeten blijven liggen. De weersvoorspelling was echter zo gunstig geworden voor de volgende dag dat we besloten daar maar gauw van te profiteren. Met een zuidenwind 4 die ter hoogte van Norderney naar zuidwest draaide en harder werd, hadden we een prachtige zeiltocht. De eerste helft zelfs nog in de zon. Wat een verrassing. Tijdens deze reis waren we aan het matchracen met de Springfever, ook een Scanner 391. Wij troffen deze boot aan in Rendsburg en hadden in Brunsbuttel al uitgebreid kennis gemaakt met de bemanning, Ot en Els, die wel van een wedstrijdje houden. Net voor Norderney hadden we ze ingehaald (ze waren nl. iets eerder vertrokken).  Onder het genot van een biertje hebben we onze wedstrijd en de beide schepen “geëvalueerd”.

In Norderney zijn we drie dagen blijven liggen. Het is een echt Duits “Kuroord”, maar ook de authentieke bebouwing is nog aanwezig.    

 

 

 oorspronkelijke Norderneyer huisjes

Na eerst  langs het strand van de zon te hebben geprofiteerd, hebben we ’s middags, geïnspireerd door het digitale boekje “Rondje Oostzee” het Badehaus bezocht. We moeten toch een beetje mee in de specifieke Kur-kultuur van Norderney. We hebben eindeloos gebubbeld,  gestoomd en gedreven in meer en minder zout water, binnen en buiten. Een aanrader als het wat slechter weer is.

 ’s Ochtends speelde het Warschau filharmonisch orkest in de buitenlucht op de kurplatz.   

Sjoerd, Jan Michiel en Evelien kwamen met het leuke idee om ons daar het weekend op te zoeken. We hebben met hen twee heerlijke dagen gefietst en we hebben  weer helemaal bijgekletst. Heel gezellig zo’n spontane gezinshereniging. Zaterdagnacht ging het nog vreselijk tekeer, windkracht 6-8 en regen, maar de volgende ochtend was dat weer verder naar het oosten getrokken en kregen we de zon weer te zien, zodat onze fietstocht over het eiland doorgang kon vinden.. 

 

 

Maandag zouden we eigenlijk ook hier blijven, maar het was volgens de weersvoorspelling (zwakke wind) ook wel goed weer om verder naar Nederland te varen. Dus dat maar gedaan. De zwakke wind hebben we nog net meegemaakt bij het uitvaren, maar verder was het windkracht 4 tot 6, eerst ruime wind en later aan de wind. We zagen extreem donkere luchten en er waren inmiddels windwaarschuwingen uitgegeven, maar ja…. toen waren we al lang op zee. Uiteindelijk bleek alles goed beheersbaar en zelfs erg  gunstig. In een vloek en een zucht (d.w.z. 8 uur) waren we in Lauwersoog, waar het ’s avonds zonnig werd. En hier hebben we dan eindelijk weer snel werkend internet, zodat deze blog eruit kan.

 

Door de Boddengewässer van Duitsland

Bij vertrek uit Hasle was er geen wind, maar na enkele uren konden we met zonnig weer door vlak water halvewind op Lohme aan de noordoostkust van het voormalige Oost-Duitse eiland Rügen aankoersen. Prachtig zeilen..

 

 In de windstilte leden we nog onder een beestenplaag. Dat is dus niet beperkt tot het IJsselmeer……Dit keer waren het grote nachtuilen!

 

Ook de algengroei in het water is overigens te vergelijken met het IJsselmeer. De Oostzee heeft te kampen met grote (fosfaat)  vervuiling.  Lohme is een klein plaatsje dat boven op een  kalksteenplateau ligt. Aan de voet van het klif ligt het haventje. Heel idyllisch. Met alles erop en eraan, douches, internet, verse broodjes bij de havenmeester. Halverwege de trap van 240 treden naar boven ligt een café-tje met een schitterend uitzicht. We hadden hier wel een dagje willen blijven om te wandelen in het aangrenzende natuurgebied, maar het voorspelde goede weer is te mooi om daar geen gebruik van te maken.

 

Dinsdag gaat de boeken in als een fantastische zeildag. Het is tropisch warm en met weinig wind varen we naar de kaap Arkona aan de noordoostpunt van Rugen.

 

 

Daarna draait de aantrekkende wind naar zuid en zeilen we door vlak water langs de mooie noordkust van Rugen. Bij het noordwestelijke puntje draait de wind mee naar het zuidwesten en zeilen we aan de wind zuidwaarts door de smalle geul tussen de eilanden Rügen en Hiddensee door naar Barhöft. Deze Boddengewässer zijn een prachtig gebied met drooggevallen platen en mooie uitzichten op de oevers. Mooi gebied om met ondiepe schepen eens te bezoeken. Haventjes volop.

(even uitvergroten door één klik)

In Barhöft is het zomerseizoen ook merkbaar. De winkel is open en er is een gezellige drukte in de haven, die in mei nog zo stil was. Hier gaan we op het strandje te water (23 graden), maar de slikkerige ondergrond en de vele waterplanten kunnen ons niet zo bekoren.  We sluiten deze topdag af met een  fles Deutsche sekt.  

Woensdag zijn we met zonnig weer half motorend en half zeilend naar Warnemünde gevaren. Ca 47 mijl.  Verderop aan de rivier de Warnow ligt de hanzestad Rostock. Een mooie stad die we vorig jaar bezocht hebben. Bij nadering zagen we opvallend veel tallships. Eenmaal afgemeerd wordt ons duidelijk dat komend weekend in Rostock de Hanse-Sail 2013 wordt gehouden. Op de radio horen we dat er 1 miljoen bezoekers worden verwacht. In elk geval zien wij vanuit onze haven de deelnemende schepen, waaronder grote dwarsgetuigde schepen zoals de Kruzenstern uit Rusland, de rivier op en af varen, daartussendoor dan vrachtvaart en heel veel veerboten en cruiseschepen. We hebben ogen tekort.

 

het Russische schip de Kruzenstern

 Donderdag bezoeken we Warnemünde (onze jachthaven maakt deel uit van een resort, dat op de andere oever van de rivier ligt). Het is er overvol en overal staan tentjes met bratwursten, frites e.d. OK we zijn in Duitsland! Ook de boulevard is vergeven van kraampjes, maar uiteindelijk belanden we op een leuk stukje oud Warnemunde, met de oorspronkelijke bebouwing.

 

 

Vrijdag vertrekken we uit Warnemünde met een lekker westenwindje tussen alle grote zeilschepen door.  

De weersvoorspelling geeft aan dat de wind wat zuidwaarts zal draaien en daar houden we het maar op. We hebben 40 mijl te gaan. Na een aantal uren aan de wind gevaren te hebben zakt de wind weg en  moet de motor weer bij. Uiteindelijk belanden we bij Fehmarn in een volledige blakte, geen wind en vlak water, mooie zonsondergang.. We meren af in Heiligenhafen. Terwijl om ons heen de huurboten nog worden schoongespoten, gaan wij aan tafel.

 

Een groet van de bemanning van de Pintail!   

 

 

 

 

 

 

Naar het meest oostelijk gelegen Deense eiland...

 

Ons laatste dagje in Kalmar hebben we besteed aan het opsporen en verhelpen van een lek via de stuurstand. Ons dekbed was na een forse regenperiode plaatselijk nogal nat…

 

’s Middags lekker geluncht op het terras van het “Konstmuseum”. Het bezoek aan het museum zelf was de moeite niet waard. Het ligt wel in een prachtig park.

 

het kunstmuseum

Aan het eind van de middag werden we in het centrum nog getrakteerd op een concert van een vrouwengroep uit Zweden. Het publiek was bezienswaardiger dan de groep! Donderdag zijn we zuidwaarts gevaren naar Kristianopel, een oud (Deens) vestingdorpje. Halverwege kwam de wind door…zeilen omhoog en kruisend naar Kristianopel.  Daar werden we ontvangen met muziek. Onder het genot van een biertje hebben we dit gezelschap op leeftijd aangehoord. Ze vetrokken met een oude fordje.

Muziekgezelschap op leeftijd!

 Onze wandeling naar de rozentuin (teagarden) was vergeefs. Het huis is verkocht en de boel is nu vervallen. Toch blijft het een leuk plaatsje om aaan te doen. 's Avonds met kustzeilers Marieke en Douwe van de Boreas en Anne Marie en Jos van de Virtue op de kade aan de picknicktafel gezellig koffie gedronken en verhalen uitgewisseld.

Met een weersvoorspelling van ZO 4 vertrokken we zaterdag al om half zeven 's ochtends naar Christiansö, een piepklein eilandje, 10 mijl NO van het Deense eiland Borgholm. Dit eiland ligt tussen Polen en Zweden. Maar al snel hadden we windkracht 6 met vlagen van 7 (wel zon), en zo bleef dat tot vlakbij Christiansö. Een pittig tochtje van bijna 70 mijl hobbelen, dat we op water en knackebrod hebben volbracht. Christiansö is weer zo’n pareltje in onze reis. Een zeer oude fortificatie met garnizoensgebouwen, waarbij alle oude gebouwen in stand zijn gelaten. Nu zijn het deels vakantiehuisjes. We hadden geluk dat het zo hard gewaaid had, want anders zou de haven allang vol geweest zijn. Hier liggen we met veel verschillende  nationaliteiten door elkaar, Denen, Zweden, Finnen, Russen en Polen. De Finse buurman begroeten we de volgende morgen in het Fins (huwa hoeamenta= goede morgen). De duim ging omhoog! Inmiddels meert ook een Russische boot naast ons af. Bleek de consul generaal van Polen in Kaliningrad te zijn. Nu zitten we met een uitnodiging om daar te komen aan onze broek.........

 

 

 

 

 

 

Woensdag 4 augustus zijn we met mooi weer vertrokken en al kruisend bereikten we vroeg in de middag Hasle aan de westkant van Bornholm. Deze kust van Bornholm is schitterend. In het noorden hoge kliffen, en verderop wordt het wat glooiender, met laag wat bos en hoog het graan.

de noordwestkust van Bornholm

Hasle heeft ruime havenkommen om af te meren en, wat belangrijk was voor ons, een goede winkel om de voorraden weer op peil te brengen. De dag van gister heeft ons geleerd, dat we bij gebrek aan brood toch wel wat meer lekker “graaivoedsel”( fruit, noten, chocoalderepen, mueslirepen, kant en klaar pannenkoeken ed. ) moeten hebben om lange heftige tochten door te komen.  Onze voorraden waren echt op. 

 

 

 

Hasle