We zeilen weer!

 

Vrijdag is een regenachtige, koude en winderige dag. In de buien meten we windvlagen van 39 knopen. Nadat de plaatsing van de bilgepomp door Frits is geoptimaliseerd, gaan we op stap naar Sønderborg. We bezoeken de mooie bibliotheek aan de Alssund om wat pagina’s voor ons logboek te kopiëren en blijven daar meteen lunchen in het restaurant. We kunnen er vanaf onze tafel zo een boek uit de kast pakken.

 

Daarna gaan we naar het naastgelegen Alsikhotel, een torenhoog gebouwd hotel. Met de lift suizen we naar het uitzichtpunt op de 17^e verdieping.

 

Dat is een verdieping met alleen maar grote glazen rondom. Je krijgt het gevoel alsof je vrij op een platform in de lucht staat. We hebben zeker niet de neiging om tegen de ruit te gaan staan. Vandaar hebben we een schitterend uitzicht rondom.

 Linksachter in de verte ligt de marina van Sønderborg

 

De Alssund

Zaterdag horen we van Dekker watersport dat ons postpakketje nog in Nederland in het sorteercentrum ligt. Brrr, dinsdag besteld! Een troost is dat het te hard waait en veel te koud is om te varen.

Dus zoeken we ons heil in het slotpark. Hier heerst een chill sfeertje. Ons favoriete koffietentje is gelukkig open

 

In zowel de bijbehorende kunsthal Augustiana als in het voormalige psychiatrische ziekenhuis zijn kleine tentoonstellingen die we bezoeken. In de beeldentuin staan leuke selfiekunstwerken.

 

 

Augustiana

Maar het mooist vinden we de tuin van Augustiana naast het slotpark.

Terug in de boot horen we dat ons pakketje inmiddels onderweg is. Er is weer hoop!

Zondag rijden we met de auto naar het noorden van Als, Mjels, waar een mooi natuurgebied ligt. Een muizenpaadje tussen hoge begroeiing door brengt ons bij onze favoriete ankerstop Dyvig. Hier bezoeken we een ‘kunstgalerie’. We zijn blij verrast dat we hier koffie kunnen krijgen. Wat een kunst en kitsch om ons heen. We kijken onze ogen uit.

 Maandag blijkt ons pakketje inmiddels Italië te hebben bereikt!?! We besluiten dan maar te vertrekken. In Middelfart kunnen we nu ook de repairset van de Raymarine windset krijgen. Met weinig wind (tegen) en een lage temperatuur motoren we naar het leuke schiereilandje Kalvø, waar we in een klein haventje in een zeer mooie omgeving afmeren. Vorig jaar hebben we daar vlakbij geankerd (Genner bocht) en vroegen we ons af waar al die boten naar toe gingen.

 

Er is ‘s avonds vlakbij de haven nog een bijeenkomst van Harley Davidson’s rijders. We vrezen het ergste, maar uiteindelijk blijkt dat ook deze motoren ‘fluisterend‘ kunnen rijden. We horen er niets van.

Na een ochtendwandeling rond het eilandje van 1,5 km maken we ons klaar voor vertrek.

 

Er staat een zuchtje wind, we zeilen weer! Maar af en toe moet de motor toch bij. Het is gelukkig minder koud dan gister, maar zonder kachel blijft het wel een uitdaging. We meren af in de haven van Arø, waar we 39 jaar geleden voor het laatst waren. Frits lag hier toen een week doodziek aan boord van ons Waarschip.

 

De omgeving van de haven

Morgen naar Middelfart!

Terug in Augustenborg

 

Woensdag 18 mei vertrekken we weer naar de Pintail die in Augustenborg, Denemarken, heeft overwinterd. Met de gebruikelijke files in Hamburg en wat tussenstopjes zijn we in 7,5 uur bij de boot, die werfeigenaar Anders al voor ons heeft klaargezet.

Er volgen twee dagen stevig doorklussen om de boot waterklaar te maken. We overnachten in het bij de haven gelegen Fjordhotel. We zijn de enige gasten en als we daarnaar doorvragen horen we “We hebben de prijs al duurder gemaakt opdat er weinig gasten komen. Een enkele gast is veel te duur voor ons”. Tja, dan wordt het nooit wat… In elk geval krijgen we een prima maaltijd en ontbijt van de nieuwe crew uit de Canarische eilanden.

Een van de klussen is het weer terug inbouwen van de Webastokachel, natuurlijk op zo’n vreselijk onbereikbare plek. Frits ligt dan onderin de bakskist, en Ineke oppert.

                            Slangemens Frits aan het werk.

Het is gelukkig prima weer. De voorspelde buien blijven vrijwel geheel uit. Ook mooi om de mast te inspecteren met het nieuwe comfortabele bootsmansstoeltje en de mastclimber, een soort bergbeklimmersset waarmee Frits zelf naar boven klimt. Het werkt uitstekend.

We zijn goed bezig volgens de Engelse watersportjournalist Tom Cunliffe, die hier ook met zijn boot ligt.

Eenmaal te water horen we bij het opstarten van de motor slechts een tikkend geluid. We zijn even bang dat de startmotor het heeft begeven, maar als we binnen rotte eierenlucht (knalgas) ruiken, weten we voldoende. De startaccu is na 11 jaar kapot. Bij doormeting geeft deze nog wel aan dat er normale spanning is, maar dat zegt dus niet zoveel. Op zoek naar een nieuwe AGM accu die op de plaats van de oude past. Gevonden, job done. En zo volgen er vele jobs.

                                Tevreden, het dek is weer schoon na een sodabeurt!

Van de lokale Vietnamees (van Nederlandse oorsprong), waar we de tweede dag heerlijk eten, krijgen we tips over waar je het beste groente, brood en wijn haalt.Zo komen we in een supermarkt Birka XL, waar ook het assortiment XL is, incl. non food.

De Denen behoren tot een van de grootste vleeseters ter wereld, 95,2 kg per hoofd van de bevolking. In de supermarkt is het assortiment dus ook XL, evenals de keus aan buitenkeukens/BBQ’s. Voor ons rest slechts een enkel kipfiletje in een behapbare hoeveelheid. 

 

 

 

Mwahh, toch maar ons tweepitsgasstelletje en de kipfiletjes .....

 

We ontdekken ook dat op de Raymarine masttopunit van de windmeter het vaantje mist. Nergens verkrijgbaar in de wijde omgeving, dus maar een onderhoudsset besteld bij Dekker in Zaandam. En nu maar hopen dat het pakketje deze week aankomt….

Tot zolang vermaken we ons hier met allerlei klussen en klusjes. De kachel wil nog niet aan de gang, de AIS zendt niet uit, het nieuwe log moet aangesloten worden etc.. Tussendoor gaan we ook wat op stap, zoals een biertje pakken op de nog stille havenkade van Sonderborg.