De haven van Assens heeft niets aantrekkelijkst, je ligt er wat onrustig en we horen continu het roestbikken vanuit de tegenover de haven gelegen hal van een scheepswerf.
We vertrekken dinsdag 2 augustus vroeg en zeilen heerlijk aan de wind over de Kleine Belt naar de Genner Bugt.
Daar gaan we voor anker. Van de kou onderweg (warme chocolademelk bij aankomst!) naar de hitte!
Dit is een prachtige plek om te ankeren. Zoals is voorspeld gaat het aan het eind van de middag regenen.
Onze afsluitende zeiltocht mag er zijn, met een mooie ZW 5 en lekker warm en zonnig weer komen we terug in onze thuishaven. We halen alvast de lange doorgestoken zeillatten uit het grootzeil en nemen de boot goed af.
En dan begint een periode van 8 dagen hard werken. De getypte to-do-lijst staat op 3 A4’tjes.
Het is inmiddels zo warm dat we blij zijn als we met water aan de gang kunnen, zoals bij het ontzouten van de zeilen
Maar helaas… de meeste werkzaamheden zijn binnen, zoals een draad trekken van de stuurstand naar de motor. Loodzware matrassen weer verplaatsen. Gelukkig hadden we ooit al eens een hulplijntje aangebracht. Dat werkt nu prima. Ik verbaas me er wel elke keer over dat er in de smalle doorgangen nog een draad bij kan. Er liggen er al zoveel, plus de uitlaat en allerlei slangen.
Frits brengt ook nog 60 teak proppen aan in het teakdek, en dat betekent: eerst de schroeven eruit halen, gaatjes met epoxy vullen, prop erin, deze later afzagen en de rest gladschuren. Her en der vervangt hij ook wat rubber.
Aan het eind van de middag doen we wat gezelligs.
Maar dichterbij is het ook goed, of in het park bij het slot van Augustenborg, of in de haven zelf, waar we de lounchebank regelmatig confisceren. Na aanschaf van de bekende Deense picknickmand (waar in de havens tussen 17.00 en 18.00 uur een groot aantal bootbemanningen mee over de steiger loopt op weg naar de BBQ plaats)
We zien andere havengenoten zich storten op de BBQ-plaats in de haven.
We eten nog een paar keer bij de Nederlandse Vietnamese Nangh en San, die ‘iets lekkers’ voor ons klaarmaken.
En ondertussen genieten we elke dag van dit schitterende uitzicht!
De volvo monteur komt aan boord om de olie lekkage te verhelpen. Heel behoedzaam wordt alles gerepareerd. De kleppen worden netjes gesteld. De afdichtingen van de verstuivers worden vernieuwd, en daarmee wordt de lekkage verholpen.
Donderdag 11 augustus is de Pintail de wal opgegaan. Daar staat zij nu, na 11 uur stug doorwerken, volledig in de was gezet, onder de dektent. Pfff, met 38 graden onder een blauwe dektent nog wat werkzaamheden doen, is pittig. Ook wel raar om je boot onder dergelijke omstandigheden klaar voor de winter achter te laten.
Aan het eind van de dag doen we nog wat boodschappen voor een Nederlandse schipper die hier met corona is aangeland. We slapen nog een nachtje in het fjordhotel bij de haven en om 8.00 uur vertrekken we de volgende dag naar huis, tot onze verbazing zonder enige file in Hamburg. Dat is nog eens een meevaller!
Inmiddels zijn we al weer een aantal weken thuis. We kijken terug op een geweldig mooie reis vol afwisseling in natuur, zeilwater, havens, en havenplaatsen. We hebben veel leuke gesprekken gehad met Denen, Zweden en Noren. Het is makkelijk dat vrijwel iedereen goed Engels spreekt. Als we het van ons Deens moeten hebben….dan blijft het bij ‘hej’ (hoi), spreek uit: hai.
