Zuidwaarts tegen de wind in, zoeken naar weergaatjes

 

Na ons leuke stopje in Klintemåla vertrekken we richting Oskarshamn. Helaas weer geen spatje wind. We nemen voor de sightseeing de route door de scheren. Eigenlijk zijn die hier het lastigst, veel kleine rotsen waar je met een boei omheen geleid wordt. Een heel geslinger en steeds opletten dat je aan de goede kant erlangs gaat. Hier tussen de rots en de boei, de boei dekt niet deze rots maar wat ellende onder water links ervan af.

 

Uiteindelijk bereiken we Oskarshamn. We zijn hier 10 jaar geleden voor het laatst geweest, en dan ook nog met een aanlanding in een gigantische stortbui. Nu vinden we het een aardig stadje, waar we ook nog slagen in wat kledingwensen.

Vanuit de haven lopen we via dit leuke straatje omhoog naar het centrum.

De volgende dag start bewolkt, weer geen spatje wind. Op de motor knorren we naar Borgholm. ‘s Middags wordt het wel weer zonnig en warm. We staan er van te kijken hoe druk het is in de hoofdstraat. Zijn we niet meer gewend. Maar in de haven zijn nog veel vrije plaatsen.

We blijven een dagje liggen, omdat er regen is voorspeld met harde windvlagen. Beide blijken achteraf mee te vallen. We schaffen ons mooie kleurrijke strech zeilbermuda’s aan van het merk Pelle P. Wij helemaal gelukkig. Het is wel het geluk tarten, later blijkt dat we deze vanwege het weer nog geen zeildag aan konden hebben! 

Vlak bij de haven staat een mooie oude badinrichting.

De straat die daarbij in de buurt ligt bestaat uit een aantal prachtige panden, zoals op deze foto.

kennelijk was het hier vroeger ook een luxe badplaats. Ook de koninklijke familie heeft hier een bescheiden buitenhuis.

Eindelijk weer eens 's avonds buiten in de kuip eten

Met ZW wind kruisen we naar Kalmar. Vlak voor de brug neemt de wind in de vlagen behoorlijk toe. Dat overkomt ons hier eigenlijk altijd. Met een dreigende donkere lucht meren we af op bijna dezelfde plek als op de heenweg in de stadsmarina. Het is er nu veel (gezellig)drukker dan 1,5 maand geleden. We doen er boodschappen en treffen in de winkel de bemanning van de Vitamina, waarmee we met ons flottielje 15 jaar geleden naar Deauville zijn gezeild. Ook toevallig!

De volgende dag vertrekken we om kwart over acht verder zuidwaarts. Na een mooie zeiltocht met een sterk wisselende vlagerige W-ZW wind meren we af in Kristianopel. Ook hier een en al gezelligheid met live muziek op een terras. Ook de picknicktafels op de kade worden goed gebruikt.

Het voordeel van ‘s ochtends vroeg vertrekken is dat je ‘s middags nog wat op de nieuwe bestemming kan doen, zoals hier een wandeling door het leuke minidorpje.

Er komt veel harde ZW wind aan, tijd voor een grotere plaats. We zeilen de Kalmarsund uit en gaan net als op de heenweg weer naar de in de zuidelijke scheren gelegen marinestad Karlskrona. We blijven hier vier dagen, het is almaar ZW 6. ‘s Avonds meten we al 28 knopen in de beschutting van de haven! Een van deze dagen bezoeken we het Blekingemuseum met oa informatie over het ontstaan van de stad in 1680. Voorheen zag de lokatie van de stad er zo uit als in deze vitrine is afgebeeld, alleen wat begroeide rotsen:

De stad, die verspreid over een aantal eilanden ligt, is destijds helemaal als marinestad ontworpen met alle bijbehorende vestingen munitiedepots ed. , maar ook met veel monumentale gebouwen, zoals een drietal kerken. Het geheel is Unesco werelderfgoed.

Een munitiedepot, veilig buiten de stad

Een van de forten bij de ingang van het vaarwater naar Karlskrona

We benutten deze dagen om de boot weer eens goed schoon te maken, van binnen en van buiten en in de shampoo-wax te zetten, we doen een was, lezen en maken hier en daar een praatje. Allemaal heel relaxed. Af en toe trekt er een bui over, maar meestal is het zonnig/half bewolkt.

We lopen elke dag wel even het centrum in. Naast de marinegebouwen en de kerken staan er ook in het winkelcentrum mooie panden.

Verder bezoeken we het porseleinmuseum dat we verrassend mooi vinden. Dit museum is gevestigd in een oude porseleinfabriek. die in de zestiger jaren gesloten is. Al het porselein is uitgestald op gedekte tafels of in bijzonder mooie vitrinekasten.

We lopen ook maar door naar de tweede verdieping van dit gebouw, waarin een automuseum is gevestigd. Hoewel we niets met auto’s hebben, vonden we dit dan wel weer leuk. Er stonden allemaal auto’s uit onze jeugd, en sommige in een speciale uitvoering, zoals deze roze kever-lowrider.

 

We maken ook een rondvaart rond Karlskrona met een toelichting via onze telefoon. Een mooie aanvulling op het Blekingemuseum.

Tot slot kunnen we niet voorbij aan het indrukwekkende marinemuseum. We hebben het idee dat dit helemaal gemoderniseerd en uitgebouwd is. 

 

Na vier dagen waait het nog steeds wel aardig en uit de verkeerde richting, west-zuidwest. Nog geen weer om zuidwest te varen. Maar wat ook nog op onze bucketlist staat, is het scherengebied aan deze kust. En dat gaan we nu bezoeken, vertrekken we van deze kust wat westelijker, waardoor we weer makkelijker naar het zuiden kunnen zeilen. We motoren (jaja, de motor draait deze vakantie overuren, we horen iedereen hierover klagen) tegen de wind in tot de eerste en enige brug, die om precies het hele uur opendraait. Je moet je dan wel eerst aanmelden per telefoon, maar dat geeft met een buitenlandse mobiel geen verbinding. Gelukkig gaat hij toch open.

Op een klein stukje over zee na varen we in de beschutting van de scheren, hier geen golven. We slingeren tussen de rotsen door. Het eerste deel is niet zo bijzonder. Pas bij Ronneby wordt het mooi met beboste eilanden. Anders dan noordelijk hier geen dennenbomen, maar loofbomen. We leggen uiteindelijk aan aan een steiger bij het eiland Tjärö.

Een prachtig eilandje, waar we een van de meest bijzondere wandelingen hebben gemaakt. Steeds veranderende uitzichten, veel klimwerk over rotsen en stenen. Ruige natuur.

In dezelfde baai ligt de hoofdsteiger van de gastenhaven, waar ook een rondvaartbootje afmeert.

En dan zien we een weergat om naar Hällevik (tegenover het eiland Hanö) te zeilen. We gooien de trossen al los om 7.00 uur ‘s ochtends. Motorsailend naar Hanö en dan blijkt Simrishamn toch nog wel te bezeilen, dus gaan we door en laten Hallevik aan stuurboord liggen. Het wordt een pittige zeiltocht met sterke windvlagen tot 7 Bft, dreigende luchten, een kleine bui, en ook felle opklaringen. Hollands weer dus! Het is lastig dat de wind af en toe afzwakt en dan opeens weer hard doorkomt. Door de golven valt de druk dan weg uit de zeilen, waardoor de snelheid van de boot ook sterk terugloopt.

In Simrishamn worden we opgewacht door Marc en Marian van de La Mouette. We zitten zo’n beetje in dezelfde track richting zuid west. Bij een borrel praten we bij.

21 juli is het weer niet veel beter, W-ZW 2-5/6 Bft) dus we blijven liggen. We zitten duidelijk, net als Nederland, in de bekende depressietrein. Tot een week vooruit waait het hard uit de richting waar we naar toe willen. We moeten het echt van kleine weergaatjes hebben. Het is ‘de talk of the town’ op de steigers. De voorspelling wijzigt waar je bij staat. Grrr.

Het is nu midden zomer gezellig druk in Simrishamn. Volle terrassen en drukte in de paar winkelstraten. Daarbuiten blijft het rustig. Het is een mooi oud plaatsje, kleine houten huizen en een karakteristieke kerk.

We maken een strand resp. parkwandeling en bekijken een zeilwedstrijd met een eenheidsklasse modelscheepjes. Net echt lijkt het.

Met de bemanning van de Willemien, die ook zuidwaarts probeert te komen, hebben we een leuk contact, zo borrelen we heel gezellig een paar keer.

En nu ….is het wachten op weergaatjes!