Op 6 augustus zijn we van Augustenborg weer naar huis gegaan. Dat was ook het moment dat het weer helemaal omsloeg. Op het moment dat de taxi voorstond om ons naar Flensburg te rijden, barste een onweer los, een ware wolkbreuk. Al lekkend uit onze kleren kwamen we in Flensburg aan. Vandaar met de nachtbus via een overstap in Hamburg richting Amsterdam waar Sjoerd ons ophaalde.
5 September rijden we met onze auto vol met "winterklaarmaakspullen" weer naar Augustenborg terug. Het stauverkeer rond Hamburg is nog wel een puntje van aandacht. Dat kostte ons ruim een uur extra. In het donker komen we in Augustenborg aan, waar de Pintail er goed bij ligt. De volgende dag hijsen we de genua die we vervolgens bij gebrek aan wind weer in kunnen rollen, en vertrekken we op de motor naar Dyvig. Het is druk in de achterste baai, maar wij liggen in ons eentje in de eerste baai met een prachtig uitzicht. Dit blijft een aantrekkelijk ankerplekje. Zo beschut en mooi.
Ook de volgende dag is er nauwelijks wind. Als er halverwege toch nog wat wind doorkomt, kunnen we nog een uurtje pal voor de wind met de code D varen.
We meren af in het rustige haventje van het mini-eilandje Bagö, dat midden in de Kleine Belt ligt.
We hebben er zelfs een eigen picknicktafel naast de boot!
Bagö is een vlak eilandje en telt slechts 20 (!) inwoners, waarvan 2 kinderen. We blijven een dagje liggen en fietsen dan alle straten en met de fiets begaanbare paden af. ...in 2 uur tijd.
In de ‘hoofd’straat staan wat panden, veelal voormalige boerderijen te koop. Er zijn nog drie boerderijen ‘in werking’. Alle zijn in carrevorm gebouwd, indrukwekkend grote hoeves.
Tot onze grote verbazing staat er ook een Russisch-Orthodox kerkje met een zeer fraai interieur aan de rand van het dorp. De geschiedenis erachter is ons niet duidelijk geworden. Waarom staat dit op dit mini-eilandje met 20 inwoners? Voor zover wij begrijpen uit de Deense uitleg, is het een pelgrimsoord en er worden af en toe nog wel diensten gehouden.
En verder fietsen we langs diverse natuurgebieden.
Een mooi plekje om buiten het seizoen aan te doen. In vakantietijd schijnt het altijd vol te zijn in de haven.
We gaan verder, en aangezien er ook nu geen wind is, kiezen we voor een klein tochtje, over een volledig blakke zee
naar het op Jutland gelegen Hejlsminde. Omdat het rustig weer is en er geen verontrustende schommelingen in de waterstand verwacht worden (zo blijk uit het appje van DMI, het Deense KNMI) , durven we deze ondiepe bestemming wel aan. Het water in dit deel van de Kleine Belt kan namelijk door de wind erg snel tot 1,5 m stijgen of dalen.
Bij nadering opent zich een mooie baai.Volop in de zon. Door een geultje van 2,30 m diep varen we de haven binnen en meren we naast een vikingschip af. Dat is dan ook de enige plek waar onze boot kan liggen. Alle vrije boxen zijn veel te smal.
Het is een verenigingshaven en hier ontmoeten we een havenmeester die ons gastvrij welkom heet. “Welkom in DK. Willen we het havengeld straks in de brievenbus van het havenkantoor doen? en we kunnen ook fietsen van de haven gebruiken. Pak maar mee, de codes van de sloten zijn ..etc.” Dat is wat anders dan het enkel betalen bij een automaat, zoals in Denemarken gebruikelijk is.
Hejlsminde blijkt een klein badplaatsje te zijn.
Vanuit het haventerrein loop je zo het strand op.
Voor onze boodschappen moeten we met de havenfietsen wat de hoogte in naar het plaatsje Hejls. Het achterland is behoorlijk heuvelachtig.
De haven grenst aan een kustweg en direct daarachter ligt een groot meer, het Hejlsminder Nor, dat in open verbinding staat met de zee. Daar wandelen we aan het eind van de middag nog een stukje langs.
Een volgende keer wordt het een rondje Nor op de fiets!
De dag erop is grijs met wat regen in de voorspelling, maar….nog steeds geen zuchtje wind. Dat hebben we niet vaak meegemaakt, zoveel dagen achter elkaar geen of nauwelijks wind. We laten het verlengstuk van de sprayhood zelfs opstaan tegen de voorspelde regen. En die valt gelukkig wel mee. We varen naar Kolding, een stad op Jutland. De gelijknamige fjord is bebost met aan de noordoever al snel de luxe buitenwijk van Kolding.
We meren af in de zuidelijke haven, waar we ook weer de laatste voor onze afmetingen beschikbare box innemen. ‘s Middags maken we via een pad langs een rivier een wandeling naar de stad, oa naar het Koldinghus, een oude vesting die regelmatig is uitgebreid en versterkt.
Een grote tegenstelling met een schitterend gebouw dat vlak bij de haven staat; de Campus van de universiteit van Kolding (design en IT), een ontwerp van Henning Larsen. Met draaibare geperforeerde stalen panelen, soms in kleur uitgevoerd, kan het zonlicht naar wens getemperd worden. Elke keer een ander beeld. Heel speels. Het blijkt ook nog een zeer energiezuinig gebouw te zijn.
Eens kijken of we het morgen van binnen kunnen bekijken. Schijnt wel heel bijzonder te zijn.
En dan nog onze route. Leidraad is daarbij, naast de weersomstandigheden uiteraard, om zoveel mogelijk plaatsen aan te doen die we nog niet eerder bezocht hebben.
kaartje
