Met de Pintail op reis

Met de Pintail op reis
Pintail

zaterdag 10 juli 2021

Van Svendborg via het Zweedse Skanör naar Kopenhagen

 

Na twee dagen in het gezellige Svendborg te hebben doorgebracht vertrekken we met zonnig weer naar het eilandje Omö. Het eerste stuk is binnenwater, erg mooi. Hier vaart ook een historisch pontje rond. De schipper komt elke keer in klassiek uniform zijn stuurhuis uit om ons te groeten. Dat verdient een foto.



Gaandeweg wordt het weer slechter en uiteindelijk belanden we in miezerregen. Maar wel bezeild. Zo belanden we op Omö. Als het droog is wandelen we naar het dorp, langs een lange weg met graan en klaprozen. Typisch Deens.



Ook hier weer van die lieflijke huisjes en…. stilte.



In een grijze wereld zeilen we de volgende dag door het Smalandsvaarwater. Het is west 3-4 en met een uitgeboomde genua glijden we over een verlaten plas maar voort."Het de horizon voer met ons mee gevoel" ( naar Herman Jansen)


 

Als tussenstop op onze reis naar Mön kiezen we voor Stubbeköbing. Dat blijkt een mooie haven met nog veel ruimte. We komen daar laat aan en uiteindelijk kunnen we nog net voor tienen ons bevoorraden bij de plaatselijke supermarkt. Het plaatsje ligt prachtig alsof het aan een meer ligt, is een soort lintstadje met een centraal plein.



Ook de volgende dag begint grijs. We motoren de Gronsund uit, komen op zee volop in de zon en met de code D, onze blauwe motor, zeilen we met een licht windje uit het zuid oosten naar Klintholm op het schiereiland Mön. Er zijn sinds ons laatste bezoek in 2013 heel wat cafeetjes bijgekomen, maar de grootste verandering zijn wel de mega grote loodsen van Vattenvall op het haventerrein ten behoeve van de bouw van een groot windmolenpark ten oosten van Mön. Op het smalle strand is het erg rustig. Hier geen schelpen maar steentjes van allerlei soort, net als in Omö.



We blijven een dagje en fietsen naar het klif van Mön, een bezienswaardigheid. Net voor de regen zijn we boven, een hele klim, zeker met al die tussentijdse dalingen erbij.



Als het droog is vliegen we afdalend en met wind mee weer terug naar de boot.

Het weerbericht voor de volgende dag laat een oplopende windkracht zien met als toetje onweersbuien. We besluiten al vroeg, om 8 uur, te vertrekken. Nu bekijken we Möns Klint van de zeezijde.



We starten met o-zo 4, maar dat loopt gaandeweg op naar 6 a 7. Met een gemiddelde van 7,7 knopen zeilen we naar het Zweedse Skanör, een mooie tussenstop naar Kopenhagen. Om 13.00 uur is de laatste vrije plek voor ons, naast de enige overgebleven visser. Het is een gezellige badplaats.



En dan zeilen we naar Kopenhagen. De stad staat op z’n kop, want het Deense voetbalteam speelt vanavond de halve finale. We meren af bij de zeilvereniging in de langeliniehaven, het clubhuis ligt in de catacomben van een groot fort. 


 

Kopenhagen heeft net als Amsterdam een waterlinie met forten en versterkingen. De zeemeermin is onze buurvrouw en even verderop ligt het Koninklijk Paleis. Een uitstekende plek, dichtbij het centrum maar wel in een parkachtige omgeving.

De volgende dag is het prachtig weer, 24 graden en zon, we fietsen 5 ½ uur door de stad, vnl. door de wijken die rond het centrum liggen.

En dan blijkt….het is net Amsterdam, maar dan iets minder druk. Relaxed, gezellige sfeer. De stad is zeer fietsvriendelijk, nergens zulke brede fietspaden gezien. Een aanrader voor een citytrip!! Een impressie:

    De wijk rond de oude havens, die vlak achter onze haven ligt (soort IJburg)

 

    Osterbro (soort Amsterdam-zuid)

 

    Brumbleby, een soort hofje, gebouwd op initiatief van een aantal artsen van het nabijgelegen nationale ziekenhuis, ter verbetering van de woonomstandigheden.

 


Faelledpark, te vergelijken met het Amsterdamse bos, met allerlei speelvoorzieningen.

 

    Norderbro

 


    Christianshavn, waar je ook kunt afmeren, zij het dat je nu maar op beperkte tijden hier naar binnen kan doordat er voor de toegang een fietsbrug is aangelegd. 


    De begraafplaats in Vesterbro, die ook als park wordt gebruikt. Er wordt gepicknickt en geslapen tussen de graven. Dat is geen sprookje, hoewel de grote  sprookjesschrijver hier wel ligt.



En dan de vele beelden, nu eens niet van de zeemeermin, maar van een beeld bovenop het clubhuis van de zeilclub. Ter geruststelling, de op de voorkant afgebeelde schipbreukelingen worden op de andere zijde weer gered!


Dit bezoek is weer een toppertje in deze reis. Boffen met dat mooie weer.