Het weer en de zee blijken eerder ‘rustig’ te worden dan we na zoveel dagen harde wind hadden verwacht, zodat vrijdagmiddag de tien trossen losgemaakt kunnen worden. In de nevel zeilen we halve wind naar Duinkerken, waar we bij het invaren terechtkomen in de opnames voor de film “Bodega B”. Die zal gaan over de evacuatie van door de Duitsers teruggedreven Engelsen in de WO II. Om ons heen varen allerlei antieke marineschepen en op de havenpier zien we hoe een aantal officieren gefilmd worden.
Later
vindt er vlak bij ons een heus ‘luchtgevecht’ plaats en - o jee - zwarte rookwolken
drijven van de zee onze kant op. De vervuiling komt dit keer niet van de
fabrieken, maar van de filmproductie! Snel de huiken over de zeilen.
Met
rustig weer zeilen we de volgende dag naar Boulogne. Alleen het laatste uurtje
moet de motor bij. Wat zijn we toch gelukkig dat we tot nu toe alles hebben
kunnen zeilen. In de buitenhaven ligt hoog en droog een Belg vast, die de bocht
net iets te scherp heeft afgesneden. Het is ook wel extreem laag water. Een
‘grande marée’ zoals de Fransen zeggen. Erg handig is de app “marée info” die
voor elke haven alle gegevens over het getij aangeeft.
 |
| de haveningang van Boulogne |
’s
Avonds trekt de lucht open en zien we voor het eerst sinds we langs de Belgische kust varen weer blauwe lucht. Hoe blij kan je daar mee zijn na zoveel dagen
grijs en nat! En de volgende morgen ZON!
Vanuit
Boulogne zeilen we, met grootzeil en de fok uitgeboomd, pal voor de wind
naar Dieppe. De noord-noordoostenwind trekt steeds meer aan, waardoor de golven
steeds hoger worden en de stuurautomaat de boot erg laat zwaaien en zwieren. We
gaan op ouderwetse handbesturing over en surfen de golven af. De walder bewijst
weer goede diensten. Met een paar cm slippen van de lijn maken we een zeer
zachte gijp.
En zo belanden we in Dieppe, waar aan de
gastensteiger vrijwel alleen maar Nederlandse boten liggen.
In
Dieppe kunnen we onze oude Franse simkaart (voor onze MIFI) in de SFR-winkel opwaarderen. Binnen
5 minuten heeft de handige medewerker ons weer verbonden met internet. Zo snel
is dat nog nooit gelukt. Bij de traiteur halen we onze avondmaaltijd. Een
vissalade met veel inktvis, hele tentakels zien we op ons bord.
De
volgende dag is er nauwelijks wind, maar wel deining, dus weer veel geslinger.
Maar onze giek staat door de walder muurvast en doet daarin niet mee. Dat
scheelt.
Het
wordt een heel relaxed motortochtje langs de mooie rotskust, de falaises, naar
Fécamp.
 |
| de haveningang van Fécamp |
Hier genieten we van de zon en de lekkere temperatuur: buiten eten en langs het grindstrand wandelen. Monet heeft hier deze kust geschilderd.
