De eerste Spaanse Ria

Ons vorige blog over de oversteek van de Golf van Biskaye is kennelijk niet als mail verzonden. Is nog wel te vinden via googelen op Met de Pintail op reis.

We genieten nog een dagje van Gijon, een erg gezellige en schone stad. Elke ochtend worden de straten schoon gespoten. We wandelen rond zes uur ‘s avonds wat langs de lange boulevard, net als de Spanjaarden, en we zijn verbaasd over de drukte in de stad, zaterdagavond, rond een uur of acht. Dan wordt er nog druk gewinkeld en koffie gedronken, om daarna rond een uur of tien aan de warme hap te beginnen. Om drie uur ‘s nachts is het dan nog aardig lawaaiig.

op de achtergrond de oude stad
 

De stad heeft voornamelijk hoogbouw a la Amsterdam, maar met een typische bouwwijze. De panden kennen een grote afwisseling in uitvoering, kleur, smeedwerk en erkergebruik. Erg mooi.

Ondanks het nog steeds bestaande gebrek aan wind varen we toch maar uit. Het ziet er voor de komende dagen namelijk niet anders uit en we willen wel wat voortgang houden. Op de motor varen we naar Cudillero, een heel geschud op de deining. De havenmeester was niet bereikbaar /aanwezig, en dat is lastig, want elke steiger is met een stevige stalen deur afgesloten. Gelukkig treffen we vissers, die de deur wel een paar uur open willen laten.

Cudillero is volgens de Vaargids een pareltje, maar het pareldeel, het amfitheatergewijze gebouwde centrum bij de oude haven is sterk toeristisch geworden, zoals de oude haven op Marken, en het boven op het klif gelegen dorp oogt erg vervallen en vochtig.

Bijzonder is dat we door een 1km lange (rioolachtige)tunnel door de rots naar het bovendorp lopen. In het midden is er snel stromend water, aan beide zijden een looppad.

In de haven liggen voornamelijk vissersboten. Hier wordt veel aan lijnvisserij gedaan. Ze varen 's nachts heel stilletjes uit. We hebben er niets van gemerkt.

We besluiten om de volgende dag maar gauw weer verder te varen, weer zonder wind, en gelukkig met wat minder deining. Met steeds maar zicht op een begroeide ruige kliffenkust met daarachter bergen waarvan de toppen in grijze wolken zijn verpakt, varen we 50 mijl naar Ribadeo.

een stukje van de oerstevige havenpier van Cudillero

ons uitzicht vanaf het water

Dat plaatsje ligt aan de eerste Ria, de Ria van...Ribadeo. De zon komt de volgende dag wat door, maar het binnenland blijft grijs. De oude stad ligt hoog ten opzichte van de haven, we gaan er per lift naartoe. Ook hier weer een bijzondere bouw met veel kleur, erkers en smeedwerk.

 

 

De haven is prima, zelfs een Koninklijke. Hier krijgen we een sleutel om het hek te kunnen openen. Een code zou toch wat handiger zijn.

‘s Middags wandelen we langs de rivier landinwaarts, met vele bloemen langs het pad en de geur van eucalyptus, die hier ruim aanwezig is. En in de verte de in wolken gehulde bergen.

eucalyptus
 

De administratie is hier wel een ding. Bij elke Spaanse haven worden paspoorten, verzekeringsbewijs en ICP gekopieerd, en ook de douane doet in elke havenplaats zijn werk. In Ribadeo werd op de steiger het formulier van de collega's in Gijon overgeschreven.

douane op de knieën
 

Morgen weer verder, waarschijnlijk zeilend!