In Falmouth kopen we wat vers eten in voor een paar
dagen. Het is een levendig plaatsje, dat in het teken van de zeilerij staat.
Ook veel kroegen trouwens. We spotten daar ook het mega jacht van Goddijn, de
eigenaar van Tom Tom, die volgens ons ook aan boord is. Op de foto is dat het achterste jacht met de hoge zwarte mast, een J-klasse, een erg mooi klassiek gelijnd jacht.
In de rivier liggen eindeloos veel jachten aan moorings.
We zijn hier duidelijk in een streek met een ander
klimaat. Uit vrijwel elke tuinmuur groeien de mexicaanse madeliefjes
Het is even dubben of we de volgende dag naar de Scillies
kunnen, er is een voorspelling westenwind 4 a 5 en dat is pal tegen, terwijl
het toch om 60 mijl gaat. Maar de weergoden zijn ons gunstig gezind. We
vertrekken om acht uur, moeten zelfs eerst nog wat bijmotoren maar na de
Lizard, een van de beruchte kapen, kunnen we zeilen. Rond vijf uur zijn we vlakbij de invaart tussen St Agnes
en St Mary’s
Het zonlicht valt mooi op de rotsige kust aan stuurboordzijde.
En dan komt porth Cressa in zicht, een baai met bezoekersmoorings aan de zuidzijde van St. Mary’s.
Hier op de Scillies zijn geen havens, we liggen aan een mooring. Je moet altijd een plek opzoeken in de luwte van een eiland. Dat
betekent dat als de wind draait, je een andere (anker)plek moet opzoeken. De
voorspelling is echter dagenlang westenwind, dat is wel rustig. Als we de
volgende dag wakker worden, is het potdichte mist. In de loop van de dag trekt
dat wel op, maar soms komen er weer flarden mist over. Heel af en toe breekt er
een zonnetje door. We maken mooie wandelingen over het eiland. De natuur op het
eiland is steeds weer anders, dan weer moerassig, dan loop je weer in een
subtropische tuin .
En overal groeien en (vooral) bloeien de meest bijzondere (vet)planten zo welig.
Dat lijkt hier wel onkruid. Maar het is wel een heel feestelijk gezicht. Soms
lijk het wel een schilderij. Vooral uit muren groeit en bloeit veel moois.
En verder zijn de uitzichten erg mooi. Het heldere
turquoise water, de witte zandstranden, zicht op de andere eilanden en rotsen. Dit is onze ankerbaai.
En overal zijn leuke cafeetjes om een lunch te gebruiken
of een koffie.
Rond hoog water komt de deining van de oceaan doorzetten.
We liggen dan aardig te schudden, maar na een paar uur is dat weer over. Wel
vervelend, want de mooring komt ook steeds weer naast – en daardoor ook tegen -
de boot. Het geluid is vreselijk. Uiteindelijk zien we bij een Fransman de oplossing:
we leggen een spring op de mooring en trekken die naast de boot. Ertussen lateen we een zware dikke stootwil drijven.
Verder is het steeds met het rubberbootje naar de wal, en
zuinig zijn met water en elektriciteit. Het rubberbootje trekken we het strand op, als we
gaan wandelen, shoppen etc.
Dat is wat anders dan even de auto of de fiets te pakken om een broodje te halen. We bezoeken uiteraard ook een van de vele pubs, the Mermaid.
Op de vierde Scillydag vertrekken we om acht uur ’s
ochtends in windstil weer naar Tresco, een ander eiland. Een korte afstand van
4 mijl, maar we kunnen zo wel de accu’s al motorend een beetje bijladen. Dit is
echt een superdag. Om negen uur zitten we al achter de mooring in het zonnetje
aan onze ochtendkoffie op een prachtige ankerplek tussen de eilanden Bryer en
Tresco.
Aan de ene kant zien we een hoge begroeide helling van
Tresco en het havenpiertje, en aan de andere kant hebben we uitzicht op het
strand van Bryer. We roeien naar de wal en bezoeken de Tresco gardens. Dat is
echt heel bijzonder. Veel planten uit alle meditertrane regio’s van de wereld
zijn hier verzameld… en het bloeit uitbundig. Een grote bloemenzee en een feest
om rond te lopen.
Er is ook nog een museumpje van boegbeelden. Die zijn
afkomstig vaan grote klippers die bij de Scillies op de rotsen sloegen.
Daarna lopen we langs de kust naar de oostzijde van
Tresco. Daar belanden we in een leuk cafeetje In Old grimsby, een plek waar je
je in de hemel waant. Zo’n mooi uitzicht
We wandelen langs de noordpunt door steeds weer
verschillende begroeiing maar met altijd prachtige uitzichten over de zee en de
andere eilanden of over het eiland.
We zijn net op tijd terug om nog wat verse vis te kopen,
die we ’s avonds in de kuip met een wit wijntje oppeuzelen. Onze eerste warme
buiteneetdag op deze vakantie!! Maar dan ook wel meteen met een superuitzicht.
Onze tweede dag op deze plek gaan we met het rubberbootje
naar Bryer, het kleinste bewoonde Scilly-eiland. Het is nog wat primitiever dan
Tresco. Ook hier weer fabelachtige uitzichten, mooie natuur, veel bloemen en
een terras met oceanview.
De westkust van Bryer is ruig. Hier dendert de
Atlantische oceaan tegenaan.
Er is ook nog wat tijd voor huisvlijt, Frits probeert een verjaardagscadeau uit; hij bakt brood in een Omniaovenpan
en Ien versiert het van de winter met leer beklede stuurwiel met een turkse
knoop om de middenstand te markeren.
Na zes dagen Scillies verlaten we deze eilandengroep. Wat een mooi gebied. Het is de combinatie van kleine eilandhuisjes, de Engelse sfeer, de mediterrane bloemenpracht, de begroeiing van het land en de uitzichten op al die eilanden met het turquoise water die het allemaal heel speciaal maken.
Met
een mooie zuidenwind zeilen we met de stroom mee terug naar het ‘vasteland’ van Engeland. We meren af in het vissersplaatsje Newlyn, waar we na zeven dagen weer water kunnen innemen en weer elektriciteit .op de wal hebben om alles aan boord op te laden. het was een topweek.
