Met de Pintail op reis

Met de Pintail op reis
Pintail

vrijdag 20 september 2019

Rondje Morbihan


 
Wat is Zuid Bretagne toch een mooi zeilgebied. Binnen 30 mijl vanaf de Vilaine zijn er veel leuke bestemmingen. Een van die bestemmingen is het schiereiland Quiberon. We vieren hier mijn verjaardag met een fietstochtje naar de zuidpunt en een bezoekje aan de uitgebreide plaatselijke markt. Daar vinden we ook een mooi verjaardagscadeau. ‘s Avonds lekker uit eten in het restaurantje aan de haven.

De zuidpunt van Quiberon


De haven is in reconstructie, maar de steigers zijn klaar en er zijn stevige havenhoofden met grote havenlichten bijgekomen.




Vanuit Quiberon zeilen we via de vuurtoren La Teignouse (een soort ‘Paard van Marken’ hier), met een NO windje naar de haven van Belle Ile, Le Palais. Deze ligt aan de voet van een grote vesting van ontwerper Vauban.





We moeten vanwege het tij nog even wachten met invaren. Liggend aan een wachtboei schommelen we behoorlijk op de golven van het in- en uitvarend ferryverkeer. Na twee uur kunnen we de haven in, door de sluis. Daarachter is het diep genoeg voor ons. Naast ons meert een Franse boot af, uiteraard op z’n Frans, voorpunten strak naar elkaar toegetrokken. We liggen helemaal links op de foto.


Nadeel van Le Palais is dat er elke dag twee bevoorradingsschepen rond HW aan de overzijde van het kanaal ter hoogte van onze boot afmeren, in dit geval om 6 uur ‘s ochtends, en dan begint het lawaai van laden en lossen. Maar dat nemen we maar voor lief, want Belle Ile is zo mooi. Gelukkig zijn de kroegen op de kade dicht, want dat geeft ook nog wel eens overlast.


Deze vrachtboot passeert ook nog een andere al afgemeerde vrachtboot.

We maken een prachtige kustwandeling, via het fort

 

naar het huis van Kustzeiler Ariaan en zijn vrouw Petra, die ons voor een lunch hebben uitgenodigd. Echt het Franse buitenleven, aan de buitentafel met allerlei lekkere hapjes, wijntje, goed gezelschap, zon en mooi uitzicht.

 
We komen langs kleine, bijna privéstrandjes
 
In Le Palais hebben bijna alle huizen aan de kade een voorziening tegen hoog water. Dat lijkt ons niet overbodig, want zo hoog is die niet. Een aantal huizen heeft de schotten er al in.


Aangezien er harde NO wind is voorspeld voor een groot aantal dagen, zeilen we op de laatste rustige dag terug naar de kust, naar Crouesty. Dat ligt net iets buiten de Golf van Morbihan. Via een flessenhals, tussen Port Navalo (oostzijde) en Locmariaquer, (westzijde) vaar je een archipel vol met eilanden en rotsen binnen. Het kan er als een tierelier stromen, tot wel 10 knopen. Dan vaar je dus met de motor vol aan behoorlijk hard achteruit!


 
Draaikolken in de ingang

Op een tip van Marjan en Jaap steken we van Port Navalo met onze fietsen over naar Locmariaquer, en fietsen daar wat rond, vooral genietend van de mooie kuststrook met weer mooie uitzichten.

Locmariaquer

 
 
We bekijken ook meteen wat er met in-en uitgaande jachten gebeurt met die sterke getijdenstromen. Sommige racen de Golf uit.



In Crouesty werkt Frits het teakdek bij. Bij veel schroeven zijn de teakpropjes eraf. Dus uitboren, nieuwe propjes erin en daarna afzagen en schuren. De boot ziet er nu weer tip top uit.


 
De volgende dag varen we op de motor tegen de noordoostenwind in, de Golf van Morbihan in. We mikken het zo uit dat we bij het begin van de vloedstroom invaren. Onderweg komen we af en toe in wat stroomrafelingen terecht, maar verder valt de stroom erg mee. Dat was een vorige keer wel anders.


Het is een prachtig gebied. Overal bootjes aan moorings of zeilend. Inhammen, rotsen, eilanden met woningen, bossen. Overal doorkijkjes.

Alleen jammer dat het erg ondiep is, zodat het grootste deel voor ons met onze diepgang van 2 meter verborgen blijft.


 
 

We hebben als eindbestemming voor vandaag Arradon, een gunstig vertrekpunt om de volgende dag door te varen naar de stad Vannes. Arradon heeft bijna uitsluitend meerboeien, maar wij krijgen een plek aan een ponton, wel erg aan lagerwal. Dat leidt bij ons tot verwarring want het ponton is droogvallend op de kaart. Maar het klopt, er blijft voldoende water staan, reken ik snel uit. Nu kunnen we ook nog de wal op. Het lijkt ons een wat luxe omgeving met mooie woningen op een schitterende kuststrook met bos. Er is ook een grote zeilclub.


 

 
Op een ludieke manier worden strandgangers hier opgevoed.

 

Een Franse schipper met een Pikmeerkruiser die vlak bij ons zijn boot heeft afgemeerd waarschuwt ons voor nogal wat geschommel in de nacht als de wind toeneemt en het tij kentert. Dat valt gelukkig reuze mee.

Nu is het nog maar een uurtje varen naar Vannes, waar we met hoog water via het smalle invaartkanaal aankomen.


Vannes heeft een gezellig oud centrum. Op de kade is er een manifestatie van de brandweer en ‘s avonds is er vlak bij onze ligplaats een concert. Zwaarbewapende politieagenten houden de omgeving in de gaten. Drukte alom, maar niet hinderlijk.

 
 

 

En nu is het nog even puzzelen om morgen met steeds wisselende weersvoorspellingen, variërend tussen harde en erg harde windvlagen, eerst de flessehals van de Morbihan uit te komen en vervolgens de ondiepe aanloop van de Vilaine te nemen. Tot nu toe hebben we prachtig weer gehad, maar dat gaat nu veranderen. Er is regen op komst. Goed voor het rivierpeil!