In de Onasarchipel zien we rond elf uur de volle maan. Wel daglicht. Het blijft raar dat het 's avonds laat nog volop licht is (tenzij het bewolkt is). Je hebt dan ook niet door dat het al laat is.

 

We worden in onze ankerbaai wakker in de mist. ’s Middags lijkt de situatie verbeterd, zodat we de ankers lichten. Spoedig zitten we toch weer in potdichte mist. Bij het oversteken van een route voor diepe schepen  passeert een olietanker ons op zeer korte afstand. Niet gezien (wel op de AIS apparatuur), alleen horen toeteren.

de mist is opgetrokken en hangt verderop boven het water

We gaan weer ergens voor anker. We zien daar dat het saunagebeuren in Finland wel uren kan duren. We liggen namelijk vlakbij bij een huis , waar de bewoners regelmatig vanuit hun sauna op een steigertje gingen dompelen, om vervolgenss weer de sauna in te gaan. Pieter deert die kou niet; hij zwemt elke dag. Temperatuur water is 14 graden. Overigens zie je soms onder het varen kleine saunahutjes die op temperatuur gebracht worden met hout gestokkte kacheltjes.

 

Het weer is inmiddels mooi zonnig geworden….en warm. Sorry vrienden in Nederland, maar het is hier nu heerlijk korte broeken weer. Op weg naar Loviisa lunchen we in een heel klein baaitje aan de rots. Smalle ingang en dan een prachtig kommetje tussen de rotsen.  Er blijken al twee tochtdeelnemers te liggen.

 

                                         De  vuurplaats waar we nu koffie drinken

In Loviisa treffen we weer een aantal tochtgenoten. Loviisa is een plaatsje waar het EU-geld nog niet naar toe gestroomd is. De renovatie van de “oude vestingstad” is daar nog maar deels voltooid.

 

 

Van Loviisa varen we naar een eilandje met een hoog gehalte “Vlieland-gevoel”, Kaunissaari. Klein havenkommetje, oude basic hutjes  en verder veel bos. Op onze wandeling over het eiland worden we geplaagd door muggen en ander stekend ongedierte. Vooral Frits is de klos. Zelfs de muggenwerende middelen helpen onvoldoende. We sluiten tegenwoordig de boot ’s avonds dan ook goed af met horren; nadeel is dat we de mooie zomeravonden na tien uur niet meer buiten doorbrengen.

 

 

 

 

Tot onze verbazing is het water in een paar dagen tijd opgewarmd tot ruim 20 graden. Dat gaat hier wel erg snel.  Via de stad Kotka, waar we ruim boodschappen doen, zeilen we op donderdag 27 juni  het vestingstadje Hamina binnen. Het verzamelpunt voor de kustzeilerstocht naar Sint  Petersburg.

 

 

deel van de Nederlandse vloot aan de kade van Hamina

 

 

 

Het is nog steeds prachtig weer, helder, zonnig en nu ook nog wind. Er liggen al wat boten en er heerst een gezellige sfeer op de kade.  's Middags zijn alle 30 boten binnen en is er een borrel op het landtongetje bij de haven.

 

 

Het blog zal bij gebrek aan internet de komende twee weken stilliggen. Daarna volgt een verslag van de feestelijkheden in Hamina en (de tocht naar) Sint Petersburg.