Het weer en Duitse stakingen bepalen de terugreis naar Nederland

 We vertrekken vroeg uit Heiligenhafen om te kunnen profiteren van de zuidenwind, die later naar zuidwest zal draaien. Heiligenhafen dus verder maar niet bekeken. Met zon in de kuip kunnen we het puntje van de Kielerfjord mooi bezeilen. We zien daar al de bekende zwarte lucht boven Kiel hangen en ja hoor… evenals op de heenreis en vorig jaar stort de zwarte lucht zich gedurende een kwartier leeg boven ons (met dito wind) net voordat we de haven van Laboe indraaien. Dus gaan we maar even bijliggen totdat het rustiger wordt.

In Laboe blijven we een dagje liggen. Beetje wandelen langs de strandboulevard, genieten van een wijntje in de strandtent, boekje lezen en bezoekje aan medekustzeilers van de Virtue.

            uitzicht uit strandtent

Inmiddels gaan er de wildste geruchten over de staking van sluispersoneel in het Noord-Oostzeekanaal. Het blijft onduidelijk of de pleziervaart daar last van heeft. De volgende dag moeten we lang wachten bij de sluis van Holtenau. Vrachtvaart gaat voor en de jachtensluis is buiten gebruik. Onderweg op het kanaal wisselen heldere luchten en prachtige wolkenpartijen zich af.

 

Uiteindelijk bereiken we Rendsburg, waar de Virtue en de Tadorna al liggen. Hier horen we dat twee dagen later staking is van sluispersoneel in Brünsbüttel. We lezen dat ook op internet. Dus is er de volgende dag geen extra ligdagje Rendsburg maar gaan we gauw door naar Brünsbüttel om op woensdag nog door de sluis te kunnen varen. Onderweg krijgen we zware buien over ons heen. Maar tussendoor is het prima. De jachthaven van Brünsbüttel ligt naast de ingang van de sluis voor de grote scheepvaart. Ondanks de op een steenworp afstand langsvarende grote containerschepen liggen we er erg rustig. We hebben geen last van herrie van scheepsschroeven en zuiging van de langsvarende beroepsvaart, zoals we wel eens horen.. Wel hebben we een fantastisch zicht op die passerende reuzen.  Het is ons prima bevallen.

 

 Woensdag varen we in een konvooi van Nederlandse jachten met een westenwind van 6 Beaufort en zware buien op de motor naar Cuxhaven (met stroom mee).

 

De ondieptes geven nog wat beschutting tegen de hoog opbouwende wind-tegen-stroom golven.  Daar meren we af naast medekustzeilers Jollie en Henk Buitenkamp van de Jolina. Ook weer even tijdens de borrel bijgepraat. ’s Middags komt de zon zowaar weer door.

We hadden gedacht vanwege aanhoudende harde westenwind een aantal dagen in Cuxhaven te moeten blijven liggen. De weersvoorspelling was echter zo gunstig geworden voor de volgende dag dat we besloten daar maar gauw van te profiteren. Met een zuidenwind 4 die ter hoogte van Norderney naar zuidwest draaide en harder werd, hadden we een prachtige zeiltocht. De eerste helft zelfs nog in de zon. Wat een verrassing. Tijdens deze reis waren we aan het matchracen met de Springfever, ook een Scanner 391. Wij troffen deze boot aan in Rendsburg en hadden in Brunsbuttel al uitgebreid kennis gemaakt met de bemanning, Ot en Els, die wel van een wedstrijdje houden. Net voor Norderney hadden we ze ingehaald (ze waren nl. iets eerder vertrokken).  Onder het genot van een biertje hebben we onze wedstrijd en de beide schepen “geëvalueerd”.

In Norderney zijn we drie dagen blijven liggen. Het is een echt Duits “Kuroord”, maar ook de authentieke bebouwing is nog aanwezig.    

 

 

 oorspronkelijke Norderneyer huisjes

Na eerst  langs het strand van de zon te hebben geprofiteerd, hebben we ’s middags, geïnspireerd door het digitale boekje “Rondje Oostzee” het Badehaus bezocht. We moeten toch een beetje mee in de specifieke Kur-kultuur van Norderney. We hebben eindeloos gebubbeld,  gestoomd en gedreven in meer en minder zout water, binnen en buiten. Een aanrader als het wat slechter weer is.

 ’s Ochtends speelde het Warschau filharmonisch orkest in de buitenlucht op de kurplatz.   

Sjoerd, Jan Michiel en Evelien kwamen met het leuke idee om ons daar het weekend op te zoeken. We hebben met hen twee heerlijke dagen gefietst en we hebben  weer helemaal bijgekletst. Heel gezellig zo’n spontane gezinshereniging. Zaterdagnacht ging het nog vreselijk tekeer, windkracht 6-8 en regen, maar de volgende ochtend was dat weer verder naar het oosten getrokken en kregen we de zon weer te zien, zodat onze fietstocht over het eiland doorgang kon vinden.. 

 

 

Maandag zouden we eigenlijk ook hier blijven, maar het was volgens de weersvoorspelling (zwakke wind) ook wel goed weer om verder naar Nederland te varen. Dus dat maar gedaan. De zwakke wind hebben we nog net meegemaakt bij het uitvaren, maar verder was het windkracht 4 tot 6, eerst ruime wind en later aan de wind. We zagen extreem donkere luchten en er waren inmiddels windwaarschuwingen uitgegeven, maar ja…. toen waren we al lang op zee. Uiteindelijk bleek alles goed beheersbaar en zelfs erg  gunstig. In een vloek en een zucht (d.w.z. 8 uur) waren we in Lauwersoog, waar het ’s avonds zonnig werd. En hier hebben we dan eindelijk weer snel werkend internet, zodat deze blog eruit kan.