De wind is de volgende dag afgezwakt in
Arkösund. We steken een eind de zee in om naar onze volgende ankerplek te
kunnen zeilen. Dat is een prachtige fjord, de Flisfjärden bij het eiland
Harstena. Een tip van een Zweed die wij ergens ontmoet hebben. We moeten door
een smalle doorgang heen.
Dan komen we in een volledig beschutte baai waar al
meerdere boten liggen.
Een uur later valt er een dikke mistdeken over ons heen.
Net op tijd binnen!
De volgende dag is er geen wind en tuffen we weer naar
een volgend plekje. Het weer is zeer wisselend. Er hangen zeer donkere wolken,
vooral boven het vasteland, maar af en toe krijgen we toch een bui. De
temperatuurt zakt dan fors. Maar evengoed schijnt de zon weer korte tijd later
en dan is het weer lekker warm. Door zo’n
regenbui en kou stoppen we in een haventje waar we toevallig langskomen.
Fyrudden. Een kleinschalige haven van waaruit de Zweden met watertaxi’s worden
overgevaren naar hun buitenhuis op een van de eilanden. Er wordt druk water en
diesel ingenomen.
Na wat inkopen te hebben gedaan vertrekken we in de loop
van de dag naar een volgend ankerplekje. De wind is gunstig en we kunnen het
grootste deel zeilen. We komen weer door smalle doorvaarten, waar we de vogels
horen fluiten, alsof we door een bos lopen…
genieten van de mooie doorzichten
en van de typische Zweedse bebouwing op de rotsige
eilanden; huis, bijgebouw en hutje… én een lange vlaggenstok
Je komt van alles tegen: koeien op de rotsen (wat is dit voor veehouderij?)
en zelfs iemand die, varend met zijn huis, ons brandstof
wil verkopen!
Uiteindelijk belanden we aan hetzelfde stukje rots, waar
we twee jaar geleden ook aan zijn afgemeerd, bij het eiland Langö. Ankeren op zijn Zweeds, punt met lijnen aan de rots en achter een anker uit.
Een mooi plekje met een wijds uitzicht over het water en
de omringende eilanden
De rotsen spiegelen kunst in het blakke water.
Tegen de avond komen twee jeugdige parlevinkers langs. De
jongens van ongeveer tien jaar spreken goed Engels; ze hebben baguettes en
muffins in de aanbieding, zaken waar we wel behoefte aan hebben. Maar ook
kunnen we vis inkopen…
Ik neem meteen de gelegenheid waar om vanuit hun bootje
foto’s van onze boot te maken.
Na een nachtje aan de rots gaan we weer verder. Er is
geen wind dus motoren we weer wat af. Wat er vandaag wel is, is regen. Veel regen.
Desondanks blijft het mooi, zo door de scheren. Het
blijft goed opletten dat de rode en de groene tonnen aan de goede kant gerond
worden en steeds checken of het werkelijke beeld klopt met de (elektronische) kaart.
We belanden uiteindelijk in het gezellige stadje Västervik, waar we graag
komen. Het stadje ligt aan het begin van een lange fjord. Het heeft een mooi
havenfront en ook een mooie oude stadsbuurt.
De dure commerciële marina laten we links liggen en we
duiken de haven van een honderdachtjarige zeilvereniging WS in. En dan klaart
het op, zodat we nog een mooie avond buiten in de kuip hebben. We blijven hier
een dagje en maken onder andere een
mooie fietstocht langs de fjord en door een natuurgebied rond een meer (tip van
een scout) weer terug. Helaas is het nog niet helemaal droog, of – zoals Frits
zegt – het lekt wat. We worden net niet echt nat. Met onze mobiele hotspot/MiFi
en de lopersapp “Runkeeper” weten we precies waar we zijn (en hoe hard we
fietsen J).
Af en toe even kijken of we goed gaan.
