Met grote stappen naar Nederland

Van Fecamp zeilen we in een ruk, ongeveer 75 mijl, naar Boulogne. Aanvankelijk staat er een lekker zeilwindje, maar na een paar uur is dat op en wordt het motoren. De laatste drie uur kunnen we gelukkig weer zeilen, door glad water en met een laagstaande zon. Prachtig. In de buurt van Boulogne belt Jan Michiel ons en terwijl we daarop geconcentreerd zijn, duikt opeens de grote boeg van een douaneboot achter ons op. We hebben hem niet zien aankomen en ook hun marifoonoproep niet gehoord. Na wat getetter door een megafoon hebben we dan toch marifooncontact. Dat beperkt zich tot hoeveelheid opvarenden en haven van vertrek en globaal de reis.

De Fransen zijn hier scherp in controles; meestal worden we gespot door een vliegtuig of een helikopter. 
In Boulogne is het druk. Er ligt een commercieel flottielje van 13 jachten van 'Tip top sailing'. Op de foto zijn ze al weer weg. Wij liggen helemaal achteraan samen met de Swanta.

De invaart gaat nog steeds langs een al 20 jaar niet meer in gebruik zijnde passagiersterminal, die  nu functioneert als broedplaats voor meeuwen. Wat een vieze en armoedige aanblik. 

De volgende dag vertrekt het flottielje tot onze verbazing al vroeg, want ze komen dan in een sterke tegenstroom terecht bij Cap Griz Nez (het is springtij), en dat kan hoge venijnige golven geven, zeker bij west 5-6. Later hoorden we dat er deelnemers waren die nog nooit gereefd hadden!! Dat doe je die mensen toch niet aan! Niks geen tip top sailing wat ons betreft. Het flottielje zou in 3 weken op en neer naar de Scillies gaan, wel dat lukt bijna niemand en dat gaf de flottieljeleider ook aan ons toe. “je moet toch een droom houden”.Wij vinden het je reinste bedrog. Uiteindelijk vertrekken wij vier uur later dan het flottielje uit Boulogne met stroom mee, hebben ook dan nog hoge golven (en de koers is pal voor de wind, dat vergt geconcentreerd sturen) en komen slechts een half uur later dan hen in Duinkerken aan!

De volgende dag gaan we door naar Oostende, en het is almaar zonnig, het kan niet op. We vertrekken in verband met de stroom weer ’s middags en na een prachtige zeiltocht komen we iets voor zonsondergang aan. Het op zich lelijke zeefront wordt mooi aangeschenen door de avondzon

In Oostende zijn internationale zeilwedstrijden van de Drakenklasse en daardoor zijn er minder ligplaatsen over voor passanten. Het is overvol. We liggen in een hele Nederlandse vloot. We blijven een dagje, wachten op gunstiger wind en dat komt mij wel goed uit want ik ben gevloerd door een stevige verkoudheid.  Na het rustdagje varen we - alweer op de motor - naar Zeebrugge. Bij het invaren van de haven zien we achter ons een groot vrachtschip, dat luid en extra lang aandachtsseinen geeft aan een zeilboot die in de weg ligt. Tot onze verbazing blijft deze lekker drijven en maakt hij zich niet uit de weg. Ongelooflijk.

In Zeebrugge brengen Jan Michiel en Evelien ons een verrassingsbezoek na een weekendje in de Champagnestreek te hebben doorgebracht. Heel leuk!!

De zon laat de volgende dag verstek gaan. Wel rustig voor de ogen. In een grijze wereld motoren (jawel, weer geen wind) we in negen uur naar Scheveningen. Met moeite krijgen we in de bomvolle haven nog een plaatsje van de vriendelijke havenmeester, en wel langszij de vriendelijke, maar uitsluitend Frans ratelende eigenaar van dit 'jacht'.. Een wonder dat hij Nederland heeft gehaald en dat wij de volgende morgen zijn kikkers niet uit het dek hebben getrokken. 't Is dat het windstil is. Een voorbeeld van 'de Franse slag'....

Dinsdag varen we rond het middaguur met de eerste noordgaande stroom naar buiten. Helaas….weer geen wind. Meestal vliegen we vanaf de Kanaaleilanden met een mooie westenwind weer naar huis, maar dit keer zit dat er niet in. De laatste uurtjes kunnen we dan nog zeilen, wat een genoegen, even geen gepruttel meer. Karakteristiek voor IJmuiden zijn de rijen strandhuisjes, die vlak voor de haveningang staan. 

In IJmuiden zien we de Brunel liggen, we hebben de race regelmatig gevolgd.

In IJmuiden maken we schoon schip. We ontzouten de boot en gebruiken vier wasmachines en drie drogers tegelijk om al ons wasgoed te verwerken. In twee uur is alles schoon. Dat duurt thuis heel wat langer. Wel jammer is dat na de schoonmaak van de boot de wind draait en de Hoogovens troep uitbraken. We gooien snel los richting Amsterdam. Daar meren we af in de Bruynzeelhaven, een vriendelijk verenigingshaventje, waar we veel vaste ligplaatshouders kennen. 's Ochtends en 's avonds gaat daar de bel voor een gezamenlijke koffie in het clubhuis. 

Met havenfietsen doen we boodschappen in Oostzaan. 's Avonds komen Sjoerd en Leonie en de kersverse kopers van een huis, Jan Michiel en Evelien, langs. Even bijpraten, voordat JM en Evelien morgen op vakantie gaan naar Vietnam. Vrijdag volgt een mooi tochtje over het IJ,

Wat is de maat der dingen?

waarna we over een glad Markermeer doorzeilen naar Lelystad.