Onze laatste Haagse dag fietsen we door de duinen naar
Kijkduin. Gloednieuwe fietspaden en weer een mooi natuurgebied.
In Kijkduin is een mini boulevard, vanwaar we zicht
hebben op de “Zandmotor” een proefproject dat onze kust moet gaan beschermen.
’s Avonds genieten we van het uitzicht over zee vanuit
het appartement van Emmy en Hans aan de Scheveningse boulevard, en van een heerlijke
borrel en maaltijd. Vier Juni is dan toch de dag dat we Scheveningen kunnen
verlaten. De zon lacht ons toe en er staat zowaar ook nog een zeilwindje. Bij
de Eurogeul is het behoorlijk druk. We volgen de aanwijzingen van portcontrol
op.
Uiteindelijk belanden we in
Oostende. De haveningang is – voor ons – helemaal vernieuwd. Er staat nu zelfs een
bijzonder baken op.
De in nautisch West Europa bekende havenmeester Robert is
met pensioen. Nu is er Simon, die wat minder dirigistisch en cabaratesk lijkt
te zijn. Ook is de visafslag net
afgebroken. Geen visafval meer op de steiger, met dito meeuwen! Wel een
drilboor ’s ochtends vroeg. We willen dan naar Dover, maar daar steekt het weer
een stokje voor. Er is een voorspelling van zeer zware windstoten en hagelbuien
voor het Kanaal. We besluiten daarom vroeg te vertrekken naar Duinkerken.
Kunnen we altijd nog in Nieuwpoort ‘schuilen’. Hoog aan de wind scheren we door
vlak water langs de Belgische kust. Voor de niet zeilers: dat is de lelijkste
kust die we kennen. Je ziet het ene kluitje hoge flats na het andere.
In de bloedhitte meren we af in Duinkerken. Maar al gauw
komen donkere luchten opzetten. We horen
wel gedonder, maar houden het droog. We moeten wel op een betere plaats gaan
liggen van de havenmeester want er komt volgens hem noodweer aan. Met hulp van
medezeilers verleggen we de boot, het waait dan al stevig. Opeens gaat aan
boord het brandalarm af. De wind is gedraaid en we liggen nu onder de rook van
de industrie. We zien een mistgordijn op
ons afkomen en In een paar uur tijd daalt er een zwarte laag fijnstof over onze
boot neer. Pech. Nadat de wind teruggedraaid en weer afgezwakt is, geven we de
boot maar meteen een poetsje. We hebben vanaf onze ligplaats uitzicht op een
deel van de Duinkerkense vissersvloot. Wel wat anders dan de drijvende
visfabrieken uit Nederland.
Zaterdag steken we over naar
Dover. We starten met tegenwind, dus motoren, maar zodra we de 18 km brede
shippinglane oversteken, kan de motor uit en is de verplichte koers, haaks op
de lane, bezeild. Gaandeweg neemt de wind toe om uiteindelijk bij windkracht
zes (ZW) te stoppen. Inmiddels hebben de golven zich behoorlijk opgebouwd en
hotsenklotsen we wat af. Het aanvaren van Dover is prachtig. Het grote kasteel
boven op het door de zon beschenen witte klif, de in en uitvarende ferries, het
zeefront.
We meren af in de
getijdenhaven en maken kennis met de Britse haventarieven, die soms meer dan
een derde hoger liggen dan in Nederland. Dover zelf doet, even afgezien van het
zeefront, weer meer vervallen aan. Van het plaatsje worden we niet vrolijk. We
bemachtigen hier een drie maanden geldige 6 Gb internetkaart voor onze mifi,
zodat alle apparaten weer op het internetinfuus zijn aangesloten (provider:
EE)..
Zondag staat er een mooie oostenwind, zodat we snel
westwaarts vertrekken. Het is ook nog lekker zonnig, dat is wel nodig want op
het water van 12 graden is het zonder zon nog behoorlijk koud. Uiteindelijk
zwakt de wind zoveel af, dat de motor bij moet. We varen langs Beachy Head met
de opvallende vuurtoren.
De meeuwen hebben een visser ontdekt.
En zo varen we naar
Brightonl
