Op 10 juni verlaten we Våstervik, aanvankelijk op de motor en later zeilend door de scheren naar een prachtige ankerbaai, Båtsviken , waar we zeer beschut liggen tegen de NO wind.
Het zonnepaneel werkt, we zijn zelfvoorzienend!
Met een mooie ZO 3 Bft windje zeilen we de volgende dag, uiteraard weer in de volle zon en tussen rotsen, eilanden met bossen en mooie buitenhuizen, naar het haventje van de Svenska Kryssar Klubben (waar we lid van zijn) op Stora Alö.
Weer zo’n juweeltje van een plek. De haven is nog bijna verlaten.
Er zijn allerlei geknutselde voorzieningen, zoals een zandbak in een optimist, een tokkelbaantje, ook zijn er kano’s te gebruiken. Met het koude water laten we dat nog maar even uit ons hoofd.Borreltje doen we op de BBQ plaats.
Van hier varen we naar Arkösund. Geen wind, wel zon. We meren af in de marina, waar het overigens niet lukt om te betalen bij afwezigheid van een automaat (en havenmeester). Bij de nabijgelegen campingwinkel kopen we voor een paar dagen eten in. Daarna wandelen we over de eindeloze steigers van de buurhaven. Mooi uitzicht vanaf de rots.
Zelf
liggen we, aan de andere kant van de steiger, naast de wasstraat. We hebben zoiets al vaker gezien, maar nog
niet in gebruik. We vragen ons af waar het waswater blijft...
Het wordt nu nauwelijks donker meer en we worden daardoor vroeg wakker. De volgende dag zijn we dan ook al om 8.00 uur aan het varen. Bij een beschermd zeehondengebied spotten we zowaar een zeehond. We motoren het grootste deel bij gebrek aan wind, gedurende slechts een paar uur kan de motor uit en gaan de zeilen omhoog, ook nog even met de easy furl. En zo belanden we in Nynåshamn. We duiken hier onder de douche, die zoals op meer plaatsen in Zweden gebruikelijk, een groepsdouche is, zoals vroeger bij de hockey en voetbalclub. In Nynåshamn staat een bijzonder hoge vlaggenmast. Het blijkt de mast die ooit gemaakt is van een plaat aluminium voor een America’s cup uitdager (89`90) uit Rusland! Omdat de bouwwijze/materiaal niet was toegestaan werd de Rus uitgesloten.
Het windloze weer biedt kansen voor een riante koffie onder het varen.
In de haven van het eiland Utö is nog volop plaats. We meren voor het eerst weer eens af met een hekanker. We gebruiken daarvoor ons lichte Fortressanker met ketting en loodlijn. Als de boot op z’n plek ligt genieten we van een heerlijk ijsje.
Het is een idyllisch haventje. Hoogzomer schijnt het hier nogal lawaaiig te zijn, maar nu rust de grijze golf hier uit, haha. We blijven een dagje en starten met een ‘fika’ (koffie met iets lekkers) in de tuin bij de bakker aan de haven.
Genoeg energie opgedaan om het hele eiland over te fietsen. Er staan verscholen in het bos, veel vakantiehuisjes.
Aan het water houden we nog een lunchstop.
Er worden in de haven tenten opgericht voor een worldcup swim-run. We kwamen onderweg al een stel tegen in een soort zwem/looppak. Ze moeten wel 4 keer een stuk zwemmen tussen het lopen door . We zorgen dat we dan zijn vertrokken.
Met hulp van twee Nederlanders die de boeglijn nog een tijd vasthouden lukt het ons om in de geringe manoeuvreerruimte het anker te lichten. Ging op rolletjes. We kruisen naar Dalarö.
En worden vriendelijk ontvangen door de havenmeester. We liggen daar met de NO wind heel erg beschut.
Vanuit de voormalige loodsuitkijkpost hebben we een prachtig uitzicht over de wateren rondom.
‘s Avonds eten we lekker in het havenbistrootje.
De volgende dag varen we om Dalarö heen. Nu zien we de vele mooie huizen vanaf de waterkant. Vaak met sierhoutwerk dat weer terug te vinden is in het bijhuisje aan het water.
Via een ongemarkeerde route tussen eilandjes en rotsen door varen we naar een zeer beschut gelegen haven van de SXK in Malma Kvarn. We meren met een hekboei af.
Er wordt harde wind verwacht, die later echter uitblijft.
We moeten met z’n allen aan het eind van de dag ‘indikken’, want er is nog een hekboei vrij en een solozeilende Duitser wil graag nog een ligplaats.
Vanuit deze haven worden zeilkampen van de Kryssar Klubben georganiseerd. ‘s Avonds komen de kinderen in open bootjes terug van een hele dag op het water. Leuk gezicht. Ze bivakkeren een eind verderop in het clubhuis.
Zondag
18 juni, vaderdag, is een regendag. We blijven liggen. Ien werkt de foto’s en
het blog bij en Frits bakt een tulband in de omnia-oven. Morgen weer
verder in de Stockholmse scherentuin. Er liggen hier zoveel eilanden
met eindeloos veel haventjes en ankerplekken, dat je er wel wekenlang
kan rondvaren.
