Weer in Finland

Het was heerlijk om zoveel tijd in Sint Petersburg te hebben met een eigen “huis” als verblijfplaats. We bezochten elke dag wel een of andere bezienswaardigheid. Om de door de tsaren geëtaleerde rijkdom te tonen volgen hier foto's van het interieur van de Izaäkkathedraal en van het zomerverblijf van de tsaren, de Peterhof, iets buiten St. P. gelegen.

 

De Izaakkathedraal, een van de grootste ter wereld,  is nu een museum. Uit alle delen van het rijk werden marmersoorten aangevoerd, en tal van kunstenaars hebben schilderingen, ikonen, houtsnijwerk en mozaïeken aangebracht. Heel bijzonder was de maquette waarmee duidelijk werd gemaakt hoe alle zware hoge buitenzuilen zijn opgericht.

 

 

De Peterhof heeft een park met een grote hoeveelheid bijzondere fonteinen en cascades.

Overigens werden wij tijdens onze terugtocht van de Peterhof met een lijnbus – overigens  een belevenis op zich als iedereen alleen maar Russisch spreekt (welke bus moet ik hebben, waar stap ik uit, wat zijn dat voor schreeuwende taxichauffeurs etc.) -  door een mevrouw gewezen op het “Poetin-palace”, een paleis net even buiten Sint Petersburg, dat Poetin nu bewoont. De tsarentijd gaat door,maar in een modern jasje.

Verder werden wij nog gastvrij onthaald door de Nederlandse consul-generaal, die een mooi pand bewoont aan de oever van de Neva met uitzicht op tal van monumenten.

 

Na afloop snel omkleden en per fiets weer naar de boot. Niet na een fotoshoot voor de deur van het consulaat.    

 

Na een slotetentje met de hele groep op dinsdagavond 25 juni, vertrokken we de volgende dag om 9.30 naar Kronstadt om weer uit te klaren, ook weer in groepjes. In Kronstadt is door Nederlanders een waterkering aangelegd die vergelijkbaar is met de waterkering in de waterweg.

 

 Wij hadden geluk, de voorgaande groepen kregen bij de douane en immigratiedienst zelfs snuffelhonden aan boord, maar bij ons geen honden en  de administratie was binnen een uur klaar.

Overleg en instructie door onze contactpersoon Vladimir en zijn dochter bij het uitklaren.

Onderweg werden we ook goed in de gaten gehouden of we echt het land wel zouden verlaten :-).

Het eerste stuk van de terugreis naar Finland was er weinig wind, dus weer motoren, maar bij Haapasaari, een eiland waar ingeklaard kon worden, kwam de wind door en konden eindelijk de zeilen weer omhoog. Het ging zo lekker dat we zijn doorgezeild naar Helsinki. We zagen het ook niet zo zitten om in de nacht af te meren met zoveel boten aan een te kleine douanesteiger. In Helsinki, dat de eerstvolgende mogelijkheid voor het inklaren bleek te zijn, kwamen we op donderdag om 16.00 uur aan. Daar hebben we een dagje geluierd om bij te komen van deze trip van 170 mijl. We hebben de boot dit keer afgemeerd bij de oudste jachtclub van Finland, NJK op het eiland Blekholmen (voertaal Zweeds!).

Van hier hebben we een mooi uitzicht op de stad.

 

en daar ligt de Pintail in het midden in de hoek

De stad is een stuk drukker dan toen we er op de heenweg waren. Dat maakt het straatbeeld een stuk levendiger.

De esplanade van Helsinki (de flaneerboulevard)  

Vandaag is de laatste overnachting in Finland. Op een mooie ankerplek in de buurt van Porkkala. 

 We hebben nu al drie weken onafgebroken prachtig weer. Ook als de luchtdruk daalt blijft het hier mooi.  Het is een bijzonder vaargebied, die Finse golf. Weinig wind, mooi weer en veel beschut binnenwater. Morgen willen we naar Tallinn oversteken.