Tijdens ons verblijf in Karlsborg is het weer omgeslagen.
Het is koud en het spettert af en toe wat. We wachten totdat de harde
noordenwind wat geluwd is. We willen namelijk noordwaarts het meer verkennen.
Volgens de Zweden is dat verreweg het mooist. Na twee dagen Karlsborg is de noordenwind
afgenomen en motoren we een uurtje naar de eerste eilandenarchipel. De kust is
heuvelachtig en volledig begroeid met bomen.
We hebben in Karlsborg een boekje gekocht met details van
de archipellen. Met hulp hiervan vinden we een mooi plekje aan een rots. We
meren af op de Zweedse manier: twee meerlijnen aan de bomen en een hekanker aan
de achterkant van het schip.
De volgende ochtend is de wind gedraaid en zijn we met
onze voorsteven dicht bij de rots gekomen. Oei. We vertrouwen de houdkracht van
ons lichte fortress-anker (hekanker) hier niet, dus we gaan gauw ankerop
voordat de wind verder toeneemt. De bodem blijkt wat stenig en gruizig, dus als
ankergrond niet zo geschikt. We gaan nu naar de grootste archipel, aan de noordkant van het Vätternmeer.
Er zijn allemaal doorgangen, deels niet betond, maar met het
detailkaartenboekje lukt het ons om er uit- of beter gezegd; in - te komen.
We zien voor het eerst wat meer boten. Het is de dag na
midsommar, het grootste feest van de Zweden. Dit is dan het beeld bij de
rotsen:
Ook hier vinden we weer een mooie ankerplek achter een
rietkraag. We leggen ons vast aan twee
ankers, voor het geval de wind gaat draaien.
’s Avonds valt de wind als gebruikelijk weer weg. We
hebben een mooi zicht op de fjord.
De volgende dag varieert de wind van windkracht 3 tot 5
op onze ankerplek, en dan uit steeds wisselende richtingen. De twee ankers
halen we probleemloos weer op. Als we na weer een mooie tocht door de archipel
op het meer zijn, zien we overal buien hangen. Die geven af en toe vlagen van
windkracht 7, waarna het weer rustiger wordt. Veel regen krijgen we gelukkig
niet. Hier staat het Vättern om bekend: snel wisselende weersomstandigheden met
squals. Nou, dat klopt dus aardig.
Met twee riffen in het grootzeil en de genua voluit of
een beetje ingedraaid, afhankelijk van de wind, zeilen we met ruime wind naar
Vadstena. Tussendoor laat de zon zich ook zien en …voelen, want zonder zon is
het ijskoud. Zowel water als lucht zijn 10 graden. De golven bouwen zich nu ook
wat op. Wel heerlijk om weer even te zeilen. Dat valt ons trouwens erg mee van
het Götakanaalroute; er zijn veel meren of meertjes in het traject waar wel
weer een zeil uit kan, tenminste als de wind de goede kant opstaat. Zo wisselen
we motordagen (met veel sluis- en brugwerk) af met zeildagen.
In Vadstena meren we af op een magnifieke plaats, in de
slotgracht van een kasteel. In de late middagzon ligt dat er prachtig bij. Het
licht hier in Zweden is trouwens toch erg mooi, alle kleuren zijn heel intens. Er
zit geen enkele vervuiling in de lucht. En dan is het nooit echt donker,
tenminste als er geen wolken zijn. De zon geeft ’s ochtends vroeg en in de
avond nog veel warmte. De jonge havenmeester is erg vriendelijk en helpt ons
afmeren. Zijn brommer is zeer bijzonder en volgens ons antiek….
We blijven hier een dagje rondkijken. We bezoeken natuurlijk
het kasteel. De toelichting uit de boekjes maakt het interessant, want in het
kasteel is niet zoveel te zien. Vanuit het kasteel hebben we wel een mooi zicht
op onze boot.
Vadstena is een klein
middeleeuws stadje, leuke straatjes en veel terrasjes. Echt een aanrader. Alles
dichtbij, zelfs de supermarkt en de wasmachines in de haven, waar we dan ook ruim
gebruik van maken. Het blijft wat wisselvallig weer met soms erg donkere
luchten en een bui.
Het stadje ligt prachtig aan een baai. Het is ook een
pelgrimsoord. De heilige Birgitta stichtte hier een eigen kloosterorde. De grote
kloosterkerk vonden we imposant.
Tenslotte zijn we bij een eeuwenoude glasblazerij, Vas
Vitreum Crystal, geweest. Vader en zoon draaien dat met z’n tweeën. Er was erg mooi
gekleurd kristalwerk te zien, maar we hebben toch het geld maar in de zak gehouden.
Zij hadden nota bene voor de verkoop een agent in Utrecht. Hoe klein is de
wereld.
Morgen weer verder het oostelijk deel van het Götakanaal
op.
