Met de Pintail op reis

Met de Pintail op reis
Pintail

vrijdag 17 mei 2013

van Kiel naarZuid-Zweden

Het is nu 15 mei en we liggen in het zuid-zweedse stadje Simrishamn.

Na Möltenort zijn we naar het Duitse eiland Fehmarn gevaren, waar we een plekje kregen in de kleine verenigingshaven van Lemkenhafen. Het was hier boot-te-water dag. Er stond een grote hijskraan die alle boten van de leden het water inliet. We hadden hier mooi zicht op. Dit is een prima haven als tussenstop. Goede voorzieningen en een prettige familiesfeer. Van hier zijn we met licht weer naar Warnemünde gezeild. Onderweg was er alle gelegenheid om wat te lezen. Leve onze e-readers.
Warnemünde ligt in het voormalige Oost-Duitsland. Het plaatsje is toeristisch. Het was er zelfs al druk, maar dat kwam misschien ook wel omdat het rond het Hemelvaartweekend was. Als je even buiten het centrum komt zie je nog wel de oostduitse woonbunkers, nu opgeleukt met een kleurtje en een balkonnetje. Aan de kade van de rivier liggen allemaal vissersboten die zijn omgetoverd tot fisch-und-brötchen-tenten. Ook hier hebben we een plekje gekregen waar het zomers altijd vol is, bij de middenpier bij de sportvereniging. 
 

 
 De volgende plaats die we aandeden is Barhöft. Hier begint onze tocht door de zogeheten Boddengewässer, een soort waddengebied dat doorlooopt tot de Poolse grens. In Barhöft waren we vlak na de Wende en we vonden het daar toen een beetje naargeestig. Dit was vroeger namelijk een havenkom die in gebruik was bij de Oost-Duitse marine en er stonden toen slechts enkele kazerneachtige gebouwen. Nu stond er een mooi hotel aan de haven en was er een primitief levensmiddelenwinkeltje. Bij een wandeling kwamen we de enigszins opgeleukte kazernes weer tegen en we vroeger ons af bij wie deze flats nu in dit midden in de natuur liggende lokatie in gebruik zijn. Vanaf een hoog punt hadden we een prachtig uitzicht over dit stuk van de Boddengewässer.  Naast onze boot kwetterden de oeverzwaluwen 's ochtends luid. Leuk wakker worden.
 
 
 
Door de "waddengeulen" voeren we vervolgens naar de prachtige Hanzestad Stralsund. Terecht staat deze op de werelderfgoedlijst. De hele stad is een bijna een openluchtmuseum. Overal zie je imposante gebouwen in de baksteengotiek stijl, mooie gevels, gekleurde panden, kloosters, stadswallen en poorten en overal zijn er terrasjes. Het havenfront biedt prachtige handelshuizen en pakhuizen. We hebben hier aan de hand van een boekje dat we bij de VVV gekocht hebben, twee stadswandelingen gemaakt. 
 
 
stadhuis
 
 
 
 
  
Op 13 mei zeilden we met harde wind met dubbel gereefd grootzeil en dan nog meer dan 7 knopen snelheid door de smalle en ondiepe (2.50 m) geultjes naar Kloster op het kleine autoloze eiland Hiddensee. DIt eiland was voor de oorlog erg in trek bij de jetset uit Berlijn en is, althans qua gebouwen, in de communistische tijd verwaarloosd. Nu is het een kruising tussen Vlieland en Sark. Kloster heeft een klein haventje waar nauwelijks jachten kunnen afmeren. Ook hier zijn we de drukte voor en kregen we een plekje tegen de kade. Heel uniek. Kloster ligt bij het mooiste deel van Hiddensee, de noordpunt die vrij hoog oprijst. Ook vandaar is er weer een mooi uitzicht. 14 mei is Frits jarig en dat vieren we op dit eiland. We maken mooie wandelingen, o.a. naar het dorpje Vitte. Het is al veel dagen zonnig,  maar ook fris, in de beschutting is het goed toeven en dat doen we dan ook. 
 
 
de paardentram
 
 
 
En ook aan ons verblijf op Hiddensee komt een eind. We moeten verder. Het is weer zonnig en de voorspelde wind zuid-oost 5 is gunstig voor een lange reis naar Zuid-Zweden. Het eiland Bornholm is niet te bereiken. Al varende neemt de wind toe  tot een dikke 6 en komt hij ook uit het oosten en later zelfs oostnoordoosten. Dat leverde een pittige zeiltocht op van 12 uur met golven die zich konden opbouwen over de hele Oostzee.

 De zon scheen continue, maar het was KOUD, het water is hier nog maar 8 graden. In het Zweedse Simrishamn werden onze lijnen aangenomen door de bemanning van de Josja, die ook naar Sint Petersburg gaat. Simrishamn is een lieflijk stadje  met een leuk pleintje, mooie kleine gekleurde huisjes. Hier troffen wij ook de Zweedse versie van TVtuinman Nico, die hier een mediterraan complexje heeft met een gezellige binnentuin, waar heerlijke capuccino geboden wordt (voor de geinteresseerden: tegenover de kerk).