Kalmar naar Landsort, in de scheren en in de mist

Stops in: Borgholm, Oskarshamn, Västervik, Arkösund en geankerd bij de eilanden Oversö en Ringsön

Vanuit Kalmar zijn we met een zwak achterlijk windje naar Borgholm op het eiland Öland gezeild. Aan de Zweedse oostkust is in de Middeleeuwen tot de 17^de eeuw  heel wat oorlog gevoerd. De Zweden en de Denen vochten om de handelsbelangen in de Oostzee. Daarvan zijn nog veel overblijfselen te zien. In Borgholm bezochten we de op een heuvel aan zee staande ruïne van een immens groot kasteel ter verdediging van de Kalmarsund. Nu ook te huur voor feesten en partijen.

 

Daar vlakbij ligt “paleis” Solliden, het zomerverblijf van de Zweedse koninklijke familie. De tuinen zijn opengesteld, en hoewel het meeste nog niet in bloei stond, was dit toch de moeite waard. Er was zelfs een tuin, geschonken door Koningin Wilhemina.

 

Door een bosgebied lopend kom je dan weer bij het dorp uit. Zeer de moeite waard. In Borgholm duiken we vanwege de kou (11 graden) de sauna  en het zwembad van het badhotel in.  De volgende dag fietsen we wat door de omgeving, een glooiend coulissenlandschap.

Met een koude natte tocht, motorend tegen de wind en golven in, zijn we naar Oskarshamn gevaren, waar we nauwelijks voet aan wal hebben gezet. Nog kouder was de volgende tocht naar Västervik, de wintersporthandschoenen moesten ook aan, naast uiteraard thermokleding, muts, kol, dubbel fleece en laarzen met skisokken! Om de boel wat op te leuken eten we onderweg pannenkoeken. Heerlijk.

 

Na Oskarshamn begint de scherenkust, dat wil zeggen dat er duizenden rotsen boven en onder water liggen en grote en kleine eilanden, waar je tussendoor moet varen. Een uidaging qua navigatie, want één fout is bonk! In Vastervik hebben we over het schiereiland Gräsö gefietst. De beenspieren moeten een beetje in beweging blijven!

                                         Typisch Zweedse eilandbegroeiing

 

Op onze reis naar en van Vastervik belandden we twee dagen achter elkaar midden tussen de scheren in een potdichte mist. Om een idee te geven  van de hoeveelheid rotsen en eilanden is hier een stukje zeekaart. Het is de bedoeling dat je een van de doorgaande strepen volgt, dan weet je vrijwel zeker dat er geen rots onder water ligt. Het varen in de mist is hier te vergelijken met autorijden met matglas ruiten en gebruik van de tom-tom. Heel vermoeiend. Noodgedwongen kwamen we zo wel op een heel leuk ankerplekje terecht, waar de mist verdwenen was.  

 

 

                                                                                 ons eerste ankerplekje

Maar zonder mist zijn dit prachtige gebieden en steeds weer net iets anders. De ene keer zijn er overal doorkijkjes naar andere meren en zijn de eilanden omzoomd met bossen, met hier en daar een buitenhuisje of een botenhuis. De andere keer is het wat ruiger met veel  rotsen, al dan niet begroeid met struiken of mossen. Voor een idee volgen hier wat foto’s .

 

 

 

Gisteren hebben we afgemeerd in Arkösund. Ook in dit toeristenplaatsje kon je een kanon afschieten. Bijna niemand te zien. Wij lagen in de nieuwe marina, waar wij mede St. Petersburggangers Ruud en Joke van de Wandelaar troffen. 's Avonds verhalen uitgewisseld. Rond de haven staan wat mooie karakteristieke panden met koperen daken. Overigens lag het erg ongelukkig in de marina, omdat passagiersbootjes met grote snelheid vertrekken en aankomen en daarmee een behoorlijke deining van de drijvende steigers veroorzaken. Wij waren blij met al onze schokdempers op de trossen.

 

We liggen nu op een schitterende ankerplek. Het is inmiddels windstil, er is avond zon en overal mooi uitzicht. Je hoort alleen de vogels fluiten en koekoeken. Heel idyllisch.

 

En nu is het …op naar Stockholm. Nog een paar dagen circa 70 mijl varen, als we tenminste geen mist krijgen. Want het koude water en de warme lucht gaan niet goed samen.  En we zouden eindelijk wel eens geen tegenwind willen hebben.  We wachten nog op een lekkere zeildag met een windje uit de goede richting. Van achter ons anker:

 

Van Simrishamn naar Kalmar

Stops in: Simrishamn, Hällevik, Stenshamn, Kristianopel, Kalmar
Fototip: met één linker muisklik op de foto zijn ze groot te bekijken via een rolmenu beneden in het scherm.

In Simrishamn konden we onze oude Zweedse USB-internetstick activeren. We hebben nu onbeperkt internet voor een maand en daar maken we ruim gebruik van, voor mails, weer, toeristische info en het bijwerken van het blog.

 

Vanwege de aanhoudende O-NO wind duiken we de Hanöbocht in. Weer een dikke Beaufort 6 en aardige golven, maar gelukkig wel weer zon. De stuurautomaat slaat af bij deze golven, zodat we deze trajecten met de hand sturen.

                                              stuurhandje van Frits is net niet te zien...

We kunnen Hällevik net bezeilen.  Dit is een haventje waar we erg enthousiast over zijn. Het is een klein dorp met prachtige houten villa’s en mooie tuinen. Er staat al zo veel in bloei. Het dorp ligt aan een baai met een zandstrand, omzoomd door dennenbossen. Her en der wordt er onder de bomen gepicknickt. De Zweden zijn echte buitenmensen. Overal tref je BBQ en picknicktafels aan en daar wordt ruim gebruik van gemaakt.  Aan de haven staat een winkel  die in zich verenigt de buurtsuper, de Blokker en de watersportwinkel, alles dus waar we behoefte aan hebben. Ideaal. Goed om te fourageren. Ook is hier diesel te verkrijgen zonder bio toevoeging,  dat schijnt in Zweden te mogen. Dus goed voor het bootmotortje. 

    plek zat tussen de vingers....

 We gebruiken hier ook onze fietsjes weer voor een mooie tocht over de nabijgelegen landtong.

Onze Pinksterdagen stonden in het teken van “Only the lonely”.  In een dikke mist zijn we deels motorend deels zeilend oostwaarts getrokken naar Stenshamn. De wereld wordt door de mist erg klein. Degene die last van de drukke westerse wereld heeft, moet  een week in Stenshamn gaan bivakkeren. Het is een idyllisch  minidorpje op het meest zuid-oostelijk gelegen eilandje van Zweden, Utlängan, en het bestaat uit  ongeveer twintig  voormalige vissershuisjes die nu als tweede huis in gebruik zijn en een haventje. Heel pittoresk.

een plaatje uit de havengids

 

De administratie van het havengeld moet je zelf doen in het “havenkantoor”, er is geen havenmeester. Sterker nog, er lijkt niemand op het hele eiland te zijn. We hebben nog wel even geroepen om aandacht……. Weer mooi onderhouden tuintjes.

Ineke als hulpje van de havenmeester

 

 

 

We hebben lekker  gewandeld door een natuurgebied. We verbazen ons over de typische  layout: her en der een dennenbos, overal rotsen, waar dan soms weer struiken op groeien, rotswalletjes, stukjes wetlands met riet. Je hoeft hier niet na te denken over terrastegels, ze liggen al voor je klaar. Even zoeken waar je nog wat planten kunt plaatsen, een zandbak kan maken etc. . ’s Nachts harde wind en onweer gehad. Door onze internetverbinding kunnen we het lokale weer goed volgen, de site klart.se is uitstekend. Gevoegd met de Zweedse buienradar kunnen we het tot nu toe zo uitmikken dat we binnenwerk tijdens regen doen en zeilen/varen als het droog is. Zo zijn we aan het eind van de dag naar Kristianopel gevaren. Normaal een gewilde haven, nu compleet verlaten. We waren de enige boot.  Onderweg viel de wind geheel weg, met een rond negen uur  laag staande zon, complete blakte en Schubert in de kuip was het mooi aankomen in Kristanopel.

 

Vandaar zijn we naar Kalmar gevaren, een van de oudste steden van Zweden met een prachtig intact slot, in de 16^de eeuw omgebouwd tot een koninklijk paleis door koning Gustav  Vasa,  en een zeer grote barok-kathedraal. Hier blijven we een aantal dagen.

 

 

Praktische zaken voor de zeilers: Uitgebreide watersportzaak aan de haven Baltic genaamd. Diesel bijBätmacken. Shopping centre ook aan de haven. Voor de levensmiddelen naar Coop Konsum in de stad.

van Kiel naarZuid-Zweden

Het is nu 15 mei en we liggen in het zuid-zweedse stadje Simrishamn.

Na Möltenort zijn we naar het Duitse eiland Fehmarn gevaren, waar we een plekje kregen in de kleine verenigingshaven van Lemkenhafen. Het was hier boot-te-water dag. Er stond een grote hijskraan die alle boten van de leden het water inliet. We hadden hier mooi zicht op. Dit is een prima haven als tussenstop. Goede voorzieningen en een prettige familiesfeer. Van hier zijn we met licht weer naar Warnemünde gezeild. Onderweg was er alle gelegenheid om wat te lezen. Leve onze e-readers.

Warnemünde ligt in het voormalige Oost-Duitsland. Het plaatsje is toeristisch. Het was er zelfs al druk, maar dat kwam misschien ook wel omdat het rond het Hemelvaartweekend was. Als je even buiten het centrum komt zie je nog wel de oostduitse woonbunkers, nu opgeleukt met een kleurtje en een balkonnetje. Aan de kade van de rivier liggen allemaal vissersboten die zijn omgetoverd tot fisch-und-brötchen-tenten. Ook hier hebben we een plekje gekregen waar het zomers altijd vol is, bij de middenpier bij de sportvereniging. 

 

 

 De volgende plaats die we aandeden is Barhöft. Hier begint onze tocht door de zogeheten Boddengewässer, een soort waddengebied dat doorlooopt tot de Poolse grens. In Barhöft waren we vlak na de Wende en we vonden het daar toen een beetje naargeestig. Dit was vroeger namelijk een havenkom die in gebruik was bij de Oost-Duitse marine en er stonden toen slechts enkele kazerneachtige gebouwen. Nu stond er een mooi hotel aan de haven en was er een primitief levensmiddelenwinkeltje. Bij een wandeling kwamen we de enigszins opgeleukte kazernes weer tegen en we vroeger ons af bij wie deze flats nu in dit midden in de natuur liggende lokatie in gebruik zijn. Vanaf een hoog punt hadden we een prachtig uitzicht over dit stuk van de Boddengewässer.  Naast onze boot kwetterden de oeverzwaluwen 's ochtends luid. Leuk wakker worden.

 

 

 

Door de "waddengeulen" voeren we vervolgens naar de prachtige Hanzestad Stralsund. Terecht staat deze op de werelderfgoedlijst. De hele stad is een bijna een openluchtmuseum. Overal zie je imposante gebouwen in de baksteengotiek stijl, mooie gevels, gekleurde panden, kloosters, stadswallen en poorten en overal zijn er terrasjes. Het havenfront biedt prachtige handelshuizen en pakhuizen. We hebben hier aan de hand van een boekje dat we bij de VVV gekocht hebben, twee stadswandelingen gemaakt. 

 

 

stadhuis

 

 

 

 

  

Op 13 mei zeilden we met harde wind met dubbel gereefd grootzeil en dan nog meer dan 7 knopen snelheid door de smalle en ondiepe (2.50 m) geultjes naar Kloster op het kleine autoloze eiland Hiddensee. DIt eiland was voor de oorlog erg in trek bij de jetset uit Berlijn en is, althans qua gebouwen, in de communistische tijd verwaarloosd. Nu is het een kruising tussen Vlieland en Sark. Kloster heeft een klein haventje waar nauwelijks jachten kunnen afmeren. Ook hier zijn we de drukte voor en kregen we een plekje tegen de kade. Heel uniek. Kloster ligt bij het mooiste deel van Hiddensee, de noordpunt die vrij hoog oprijst. Ook vandaar is er weer een mooi uitzicht. 14 mei is Frits jarig en dat vieren we op dit eiland. We maken mooie wandelingen, o.a. naar het dorpje Vitte. Het is al veel dagen zonnig,  maar ook fris, in de beschutting is het goed toeven en dat doen we dan ook. 

 

 

de paardentram

 

 

 

En ook aan ons verblijf op Hiddensee komt een eind. We moeten verder. Het is weer zonnig en de voorspelde wind zuid-oost 5 is gunstig voor een lange reis naar Zuid-Zweden. Het eiland Bornholm is niet te bereiken. Al varende neemt de wind toe  tot een dikke 6 en komt hij ook uit het oosten en later zelfs oostnoordoosten. Dat leverde een pittige zeiltocht op van 12 uur met golven die zich konden opbouwen over de hele Oostzee.

 De zon scheen continue, maar het was KOUD, het water is hier nog maar 8 graden. In het Zweedse Simrishamn werden onze lijnen aangenomen door de bemanning van de Josja, die ook naar Sint Petersburg gaat. Simrishamn is een lieflijk stadje  met een leuk pleintje, mooie kleine gekleurde huisjes. Hier troffen wij ook de Zweedse versie van TVtuinman Nico, die hier een mediterraan complexje heeft met een gezellige binnentuin, waar heerlijke capuccino geboden wordt (voor de geinteresseerden: tegenover de kerk).

Van Lauwersoog naar de Kieler fjord

We zijn inmiddels op de Oostzee aangekomen. Van Lauwersoog naar Norderney hadden we (te) weinig wind, zodat de motor grotendeels het werk heeft gedaan. We waren op tijd binnen om de dodenherdenking op de Dam via een internetverbinding op de I-phone te kunnen volgen. De volgende dag stond er een behoorlijke deining, waardoor de zeilen bij weer weinig wind erg klapten. Dus maar weer naar beneden. Pas bij de oversteek van de Weser kwam de (koude) wind door, maar toen belandden we ook in een dichte mist die pas bij Cuxhaven weer optrok. Lekker zeilen, maar ook turen in de mist. We waren erg blij met de combinatie van kaartplotter (waar zouden de boeien moeten liggen?), radar (liggen ze ook op die plaats?), AIS (waar varen de grote schepen?) en onze nieuwe actieve radarreflector, waardoor we voor andere schepen goed zichtbaar zijn. De gigantische boeien waren pas op 30 meter afstand zichtbaar en de loeiende grote scheepvaart hebben we niet gezien.

In Cuxhaven was, evanals dat in Norderney het geval was, ruim plaats. De volgende dag verder over de Elbe naar Brunsbuttel en daar  via het Noord-Oostzee kanaal verder naar Rendsburg.  En almaar mooi zelfs warm weer! Wat boffen we. We zien het NOK nu in een ander jaargetijde, bomen deels in bloei, deels nog kaal en veel bruin riet langs de oever.

In Rendsburg hebben we ons getrakteerd op een dagje fietsen op onze nieuwe vouwfietsen. Vorig jaar hebben we de stad uitgebreid bezocht, nu  dus het omringende platteland. Glooiend, boerderijen en kleine dorpjes. En geen sterveling te zien.

Ook fijn dat we de fietsen nu kunnen gebruiken voor het doen van boodschappen. We bouwen onze fietsjes dan gewoon om tot boodschappenwagens en crossen zo door de supermarkt.

Vandaag zijn we weer vertrokken uit Rendsburg en via de sluizen in Holtenau de Kieler fjord opgevaren, waar we nu in Möltenort liggen, een verzorgd klein badplaatsje.

Evenals in de andere havens zijn ook hier de mensen bezig hun boot over te varen naar de zomerligplaats en wordt er druk geklust om de mast weer in goede staat overeind te krijgen. Een vreemde ervaring, die we van vakanties niet kenden. En dan nu... een typisch Duits plaatje:

Start van onze reis: door Friesland

He, he we zijn  eindelijk gestart op 1 mei, gesterkt door alle behouden vaart wensen via etentjes, sms-en etc. Nog tot op het laatste moment hebben we allerlei klussen gedaan, waaronder het laten lassen van een poot van het hek. Die bleek afgebroken te zijn.
Via Lemmer hebben we de staande mast route naar Lauwersoog gevaren. Tussenstops in Sneek en Leeuwarden. Prachtig weer. Maar wel frisjes in de wind. Vandaag (vrijdag) een onbewolkte lucht. Fryslan op zijn mooist. Varen over (of fietsen langs) de Dokkumer Ee is een echte aanrader.
Morgen de zee op met een ZW wind 4 a5 bft. Kan niet mooier. Waarschijnlijk een tussenstop in Norderney. En dan naar Cuxhafen of Brunsbuttel.

Urk

 

Prinsentuin Leeuwarden

Kop, hals, romp langs Dokkumer Ee

Typisch Fries Birdaard