Geduld, geduld en geduld!

Nadat we ons vertrek al een week hadden uitgesteld omdat de boot niet klaar was, zijn we toch maar naar La Roche Bernard gegaan, in de verwachting dat het onderwaterschip dan wel (bijna) klaar zou zijn. Maar niets van dat al, ze staat nog volledig kaal op de wal. Het weer zou niet geschikt zijn geweest. Nu was dat hier inderdaad niet goed, en ook nu is het er veel kouder en natter dan in Nederland. Omdat onze favoriete onderkomens allemaal volgeboekt zijn, belanden we in dit hotel. Een imposant gebouw maar ietsje verwaarloosd.

 

Bij aankomst in La Roche Bernard is het vreselijk druk. Het is Hemelvaartweek, maar ook feestweek langs de Vilaine. We lopen al direct kustzeilers Willem en Rineke tegen het lijf. De hele week zeilen er allerlei min of meer klassieke schepen over de Vilaine, van plaats naar plaats.

 

We gaan na twee dagen hotel op zoek naar een geschikter onderkomen en keuren heel wat campings (hmm). Dat levert een mooie tocht op langs de zuidzijde van de Vilaine monding.

Laag water op de Vilaine
 

We belanden uiteindelijk in een mobil home op een camping aan de rand van het natuurgebied van Brière.

 

We gaan nu dagelijks op de winterberging kijken. Even de voortgang doorspreken met Alexis.

Uiteindelijk gaan de eerste twee lagen (van de zeven) op de boot. Wij blij.

 

Maar het weekend regent het en ligt het werk – terecht – stil. We gaan een dagje naar Vannes, altijd een gezellig stadje met haar Middeleeuwse bebouwing.

 

Op de terugweg zien we in het voorbijgaan in onze ooghoeken de ene na de andere mega supermarkt. De plaatsen hebben nauwelijks gewone winkels meer, het verplaatst zich allemaal naar ongezellige buitenwijken, waar iedereen gehaast over de rotondes op weg is naar de juiste megazaak. Ook wij doen onze boodschapjes in zo’n winkel. Dit beeld toont slechts de helft van de kruidenier!

 

Wat in de plaatsjes wel te vinden is, is een keur aan bakkers, die ware kunststukjes aan zoetigheden weten aan te bieden. Erg verleidelijk. Maar gewone bruine bolletjes zijn er dan weer niet. Ze zijn iets makkelijker voor onderweg dan een stokbroodje.

 

Op zondag, ook weer buiendag, 14 graden, bezoeken we het gerestaureerde Musée des Beaux Arts in Nantes. Wat een prachtig museum is dat. Van buiten een groot imposant klassiek gebouw, van binnen licht en modern met klassieke ornamenten. En mooie kunstwerken uit de vorige eeuw.

 

‘s Middags is het een tijdje droog en breekt de zon door. Een mooi moment om de Hortus door te lopen. Een geweldig park met antieke kassen. Er is al veel bloeiends te zien. De kruiden staan nog vrolijk onder hun gele parasolletjes. Toute Nantes kuiert hier rond.

beeld van het weekend, zon en stevige buien

Bij terugkeer kunnen we nog even op het terras van onze woonwagen in het zonnetje zitten. Maandag gaan we weer naar de werfbaas voor overleg (lees: druk uitoefenen). We berekenen dat we in elk geval niet voor het eind van de week te water kunnen gaan. Jammerrr. De Illusie-bemanning is ook weer aan de Vilaine te vinden. Marjan gaat mee naar de werfbaas want zij spreekt perfect Frans. Het schijnt volgens Alexis de hele week goed weer te worden, vandaag gaat de laatste laag primer erop en morgen de coppercoat. Dan nog drie dagen uitharden en dan kunnen we te water. Dit bericht vrolijkt ons op, maar we blijven wel wat van ‘eerst zien, dan geloven’.

We vieren Frits verjaardag met koffie en gebak op de Illusie en kletsen weer ruim bij met Marjan en Jaap. Het is heerlijk zonnig en we verkennen daarna het natuurgebied van Brière met een gids per Jan Plezier en per punter. Wat zijn we in een mooi gebied terecht gekomen. Het heeft wel iets van Giethoorn, de ‘marais’ is het gebied van de rietsnijders. In het dorpje Breca hebben alle huizen rieten daken. De nokken zijn van een soort modder gemaakt en om dat wat stevigheid te geven, groeien er planten op. Heel verrassend.

Met de koets rijden we langs velden vol wilde bloemen.

 

De gids puntert ons vervolgens door allerlei kanaaltjes.

 

 

Dit zouden we anders toch maar gemist hebben. Aan het eind van de dag is het voor het eerst zo warm dat we buiten op ons terras kunnen eten. De toekomst wordt steeds zonniger!