Aangezien het nog hard waait blijven we nog een dag in Karlskrona. We bekijken de kerken op het grote plein en de Admiraliteitskerk, lunchen in het Marinemuseum en en bezoeken daar de tentoonstelling van sloepen en de sloepenwerkplaats, waar een aantal mensen aan een eigen sloep werken. Voor Frits een plek om te smullen.
Om vier uur vertrekken we naar het compleet verlaten vissershaventje Ekenabben op het eiland Sturkö, waar maar één gastenligplaats blijkt te zijn. Wij ‘boffen’.
Er is zoals op de meeste plaatsen geen havenmeester om het havengeld te innen, maar een betaalautomaat, waar stickers als bewijs van betaling uitrollen.
Onze reis gaat verder naar Kristianopel. We kunnen lekker ruim tot voor de wind zeilen. We trekken alles uit de kast om een Nederlands ploegje schepen, waaronder een Scanner391, in te halen. Easyfurl, fok uitgeboomd, gijpen. … het lukt!
In Kristianopel is het erg gezellig, zelfs een minimarktje bij de haven.
In
Zweden zien we overal, zelfs op de meest dorre plekken zoals op Hanö,
uitbundig bloeiende
seringenbomen staan. Mooi gezicht en het ruikt ook nog eens lekker.
De natuur is hier een aantal weken achter bij Nederland. De tulpen
staan nog in bloei. Ook hier staan weer volop seringen in bloei.
Ook vandaag varen we, net als de voorgaande dagen, weer om 9 uur uit. We worden nog eens vroege vogels. Met een steeds wat toenemende wind (van 3 naar 6 Bft) zeilen we voor de wind naar Kalmar.
We kennen de stadshaven niet meer terug. In 10 jaar tijd is er veel veranderd.
De volgende dag begint weer met weinig wind, die in de loop van de dag aantrekt, zodat er toch weer te zeilen valt. We landen in Mönsteras Lakhamn, een klein haventje grenzend aan een dennenbos, waar een bijzonder ruim opgezette camping is met ouderwetse huisjes. Een aanrader voor camperaars. We liggen daar heerlijk in de dennengeur.
Het afmeren in de ondiepe haven kost nog wat inspanning. Met veel lange lijnen liggen we uiteindelijk als een spin in het web vast en wel zo dat de wind op de kop staat.
Ondanks de continue zonneschijn blijft het toch fris. Maar de volgende dag (6 juni) kan zelfs op het water de korte broek aanblijven! Met een sukkelsnelheid varen we op de motor (het waait deze dagen niet/nauwelijks of het waait hard uit de verkeerde richting) naar het leuke Figeholm. Frits benut de rust om "benaaide"takelingen te maken aan de uiteinden van de fokkeschoot.
In Figeholm is vrijwel niets veranderd, alleen de ouderwetse bakkerij met koffiegarden is er helaas mee opgehouden.
‘s
Middags stort Frits zich op het schoonmaken van alle onderdelen van
de toiletafvoer die al weer flink aangekalkt zijn. Vorig jaar alles
totaal vernieuwd! Hoe houden schippers met twee linkerhanden hun schip in goede staat? Er is altijd wel iets dat aandacht behoeft, motorisch, elektrisch etc.
We zijn inmiddels in het scherengebied aangekomen, we slingeren om rotsen en eilanden heen, op weg richting Vastervik.
Ons eindpunt is een mooie kleine ankerbaai bij het eiland Krokö. We liggen er erg beschut, samen met nog een Nederlandse ankeraar en een Zweed die langszij de rots ligt afgemeerd. Meer kunnen er ook niet bij. Echt genieten. Ankeren blijft erg leuk. De volgende ochtend worden we gewekt met een prachtig vogelconcert.
We varen de volgende dag rustig aan de paar mijl naar Vastervik, waar de stadshaven en omgeving (Slotsholmen) helemaal veranderd zijn. Mooie haven, prima wasmachines. Zowaar, een Franse motorbootman helpt ons afmeren. Kunnen we ons Frans weer oefenen. Hij kom nota bene uit het gebied waar wij de laatste jaren gevaren hebben (Golf du Morbihan). De bezoekerssteiger ligt aan het eind van de dag vol. We wisselen in de gesprekken met medebootjesmensen voortdurend tussen Duits en Engels en nu dus ook nog Frans. Best lastig. De temperatuur valt om vier uur zoals voorspeld van 26 graden naar 14 graden door een koufront (met bijpassende harde wind) dat overtrekt. Het is opeens guur, ondanks de zon. Ons wandelingetje door de stad duurt dan ook kort.
Ook hier blijven we vanwege harde NO wind een dag liggen. Frits benut dat om het zonnepaneel op het dak te monteren en aan te sluiten. Hij lijkt het te doen, moeilijk testen als je accu al vol zit.
Er is vannacht een jonge meeuw uit het nest gewaaid en geland in een bloemperk langs de route van de steiger naar het toiletgebouw. De ouders dreigen nu iedereen die in de buurt komt onder leuk geschreeuw aan te vallen. Iedereen begint nu boven zijn hoofd te zwaaien om de meeuwen op afstand te houden. We zitten eersteklas voor dit schouwspel.
