Terug in Augustenborg

 

De haven van Assens heeft niets aantrekkelijkst, je ligt er wat onrustig en we horen continu het roestbikken vanuit de tegenover de haven gelegen hal van een scheepswerf.

We vertrekken dinsdag 2 augustus vroeg en zeilen heerlijk aan de wind over de Kleine Belt naar de Genner Bugt.

Daar gaan we voor anker. Van de kou onderweg (warme chocolademelk bij aankomst!) naar de hitte!

Dit is een prachtige plek om te ankeren. Zoals is voorspeld gaat het aan het eind van de middag regenen.

Onze afsluitende zeiltocht mag er zijn, met een mooie ZW 5 en lekker warm en zonnig weer komen we terug in onze thuishaven. We halen alvast de lange doorgestoken zeillatten uit het grootzeil en nemen de boot goed af.

En dan begint een periode van 8 dagen hard werken. De getypte to-do-lijst staat op 3 A4’tjes.

Het is inmiddels zo warm dat we blij zijn als we met water aan de gang kunnen, zoals bij het ontzouten van de zeilen

Maar helaas… de meeste werkzaamheden zijn binnen, zoals een draad trekken van de stuurstand naar de motor. Loodzware matrassen weer verplaatsen. Gelukkig hadden we ooit al eens een hulplijntje aangebracht. Dat werkt nu prima. Ik verbaas me er wel elke keer over dat er in de smalle doorgangen nog een draad bij kan. Er liggen er al zoveel,  plus de uitlaat en allerlei slangen.

Frits brengt ook nog 60 teak proppen aan in het teakdek, en dat betekent: eerst de schroeven eruit halen, gaatjes met epoxy vullen, prop erin, deze later afzagen en de rest gladschuren. Her en der vervangt hij ook wat rubber.

Aan het eind van de middag doen we wat gezelligs.

glaasje wijn op de kade van Sonderborg

Maar dichterbij is het ook goed, of in het park bij het slot van Augustenborg, of in de haven zelf, waar we de lounchebank regelmatig confisceren. Na aanschaf van de bekende Deense picknickmand (waar in de havens tussen 17.00 en 18.00 uur een groot aantal bootbemanningen mee over de steiger loopt op weg naar de BBQ plaats)

We zien andere havengenoten zich storten op de BBQ-plaats in de haven.

We eten nog een paar keer bij de Nederlandse Vietnamese Nangh en San, die ‘iets lekkers’ voor ons klaarmaken.

En ondertussen genieten we elke dag van dit schitterende uitzicht!

De volvo monteur komt aan boord om de olie lekkage te verhelpen. Heel behoedzaam wordt alles gerepareerd. De kleppen worden netjes gesteld. De afdichtingen van de verstuivers worden vernieuwd, en daarmee wordt de lekkage verholpen.

 Donderdag 11 augustus is de Pintail de wal opgegaan. Daar staat zij nu, na 11 uur stug doorwerken, volledig in de was gezet, onder de dektent. Pfff, met 38 graden onder een blauwe dektent nog wat werkzaamheden doen, is pittig. Ook wel raar om je boot onder dergelijke omstandigheden klaar voor de winter achter te laten.

Aan het eind van de dag doen we nog wat boodschappen voor een Nederlandse schipper die hier met corona is aangeland. We slapen nog een nachtje in het fjordhotel bij de haven en om 8.00 uur vertrekken we de volgende dag naar huis, tot onze verbazing zonder enige file in Hamburg. Dat is nog eens een meevaller!

Inmiddels zijn we al weer een aantal weken thuis. We kijken terug op een geweldig mooie reis vol afwisseling in natuur, zeilwater, havens, en havenplaatsen. We hebben veel leuke gesprekken gehad met Denen, Zweden en Noren. Het is makkelijk dat vrijwel iedereen goed Engels spreekt. Als we het van ons Deens moeten hebben….dan blijft het bij ‘hej’ (hoi), spreek uit: hai.

Via de leuke stad Arhus naar de Kleine belt

 

Zaterdag 23 juli zeilen we naar Øer Maritime, dat strategisch ligt tussen Grena en Arhus. Af en toe regent het. Øer is een bijzondere plek, het is een Landal huisjespark, gesitueerd in een oude grindafgraving, met voor de huisjes de afmeerboxen. Om er te komen gaan we door een smalle geul en een piepklein sluisje. De sluiswachter int het liggeld. 

 

 Wachten op de schutting naar buiten

Eenmaal afgemeerd barst de regen los. We liggen er in elk geval erg beschut tegen de wind. Later wandelen we wat door het huisjespark. Dat ziet er niet aantrekkelijk uit. Een goede reden om de volgende dag gauw weer verder te gaan. Met een paar slagen kruisen we in de ZW 5 naar Arhus. Al van verre zien we de ‘Iceberg’, flats in de vorm van een ijsberg. 

 

We meren achter dit moderne havenfront af in de stadshaven, langszij aan de hoofdsteiger van de motorbotenclub, een topplek. Hier liggen we goed beschut tegen de verwachte harde wind van de komende dagen. Enig nadeel is dat er ergens stroomopwaarts een boot diesel lekt en dat drijft langs onze boot. Smerig! De brandweer kan de oorzaak helaas niet achterhalen.

We blijven hier drie dagen. Er is zoveel te zien en te doen. Het is een moderne en hippe stad met een Amsterdamse vibe.

In de nieuwe stadswijk, Arhus-Ø (eiland) wordt het ene na het andere appartementengebouw uit de grond gestampt. We zijn onder de indruk van de architectuur in deze stad. We vragen ons wel af of het hier gebruikte materiaal er na een jaar of tien nog wel zo fraai zal uitzien. Her en der zien we al wat algvorming op de witte gevels.

Op nog niet bebouwd terrein vinden tijdelijke activiteiten plaats, een soort vrijplaats. Er worden in het water allerlei watersporten gepromoot.

In het Latijns Kwartier rond de kathedraal zien we veel leuke winkeltjes en horeca.

Ook gezellig is het rond de rivier die door de stad loopt, en dat alles op loopafstand.

We bezoeken DOKK1, het cultuur en multimediahuis met daarin oa een bibliotheek. Het blijkt een waar kinderparadijs, zowel binnen als buiten. Zo is er een voetbalveldje met een digitale bal. Je schopt dus in het luchtledige, maar ziet wel de bal.

In het AroS kunstmuseum treffen we een grote octopus, die in het 10 (!) verdiepingen hoog atrium hangt.

Bovenop het gebouw is een glazen regenboogring aangebracht. We gaan erin en zien de stad door de kleurverschillen steeds op een andere manier. Ook hier lopen we maar even niet langs de buitenste glaswand. Hoe bedenk je zoiets?

Verrassend vinden we de ‘roofgarden’ op warenhuis Salling. Op het dakterras is op verschillende niveaus beplanting aangebracht met zitjes, en er zijn twee spectaculaire uitkijkposten. Ideetje voor de Bijenkorf, een uitkijk boven de Dam?

Als tegenhanger voor de moderne bebouwing gaan we naar het Gamle By, een openluchtmuseum waar uit heel Denemarken oude panden zijn herbouwd, met daarin de uitrusting/gereedschap van de verschillende ambachtslui uit die tijd. Leuk om te zien, maar we vinden het te druk.

Daarnaast liggen de botanische tuinen, waar het weer lekker rustig is.

De eerste twee dagen lopen we 18 km door de stad. Pfff. De laatste dag pakken we de fiets en bezoeken het park van het koninklijk zomerverblijf Marcelisborg, dat ten zuiden van de stad ligt. Gelukkig is er geen koninklijke aanwezigheid, nu mogen we de tuin in. Er staan mooie beelden in het park.

We vragen ons af wat dat ontsierende bolletje boven de voordeur is, een ordinaire bollamp? 

 

Bij de haven lunchen we op het terras, we doen verder boodschappen (hoe heerlijk op 50 meter van de boot is een supergrote supermarkt van Føtex, onze favoriet).

Arhus is de een na grootste stad van Denemarken, erg interessant en aangenaam om te zijn.

 

Donderdag 28 juli motoren we bij gebrek aan wind 15 mijl naar Hou (ook wel: Hov), een goed geoutilleerde haven en vooral

een praktische tussenstop voor een bezoek aan het 9 mijl verderop gelegen eilandje Endelave, waar je al vroeg moet zijn om nog een ligplaats te bemachtigen. Dat lukt ons. Een heuse havenmeester in kostuum wijst iedereen z’n plek en helpt zo nodig zelfs met afmeren...tot een uur of vier, daarna stapelt iedereen de boten gewoon verder, ook achter de boxen. De haven loopt op z’n Vlielands van vroeger helemaal vol.

Af en toe komt de veerboot ‘langszij’ aan de andere kant van de kade.

Ook op dit eiland zien we weer de ‘loppes’. Op heel veel plaatsen zetten mensen hun afgedankte spullen als 'loppes' op straat....in de verkoop dan wel. Wie zou dat nu willen kopen? Het is echte troep.

‘s Avonds is het gezellig bij de picknicktafels, die aan de zeezijde van de haven op een grasveld staan. Het is ook zo’n mooie avond. Vanaf het steigerwerk voor het zwemmen genieten we van de laatste zonnestralen.

Erg leuk eiland!

Om half tien vertrekken we (voordat de haven weer volloopt :-) naar Brejning aan de Vejlefjord, 20 mijl verder. Eindelijk kan de code D/gennaker weer omhoog. We dobberen naar ons doel.

Brejning ligt prachtig tussen beboste heuvels. Er is ook een strandje.

De haven is in een halve ronding aangelegd, dat heeft iets gezelligs. Aan het eind van de middag genieten we aan de picknicktafel voor onze boot van een glaasje én het mooie uitzicht op de fjord. Daar doe je het voor!

waarna we ons op het terras aan de haven op piepkleine Deense mosseltjes uit de Limfjord storten.

De volgende dag laat de wind het weer afweten, dus de motor moet weer aan het werk. We gaan naar Middelfart. Het water is blak, elke bruinvis kunnen we onmiddellijk spotten, de lucht is grijs en als we in Middelfart afmeren is het erg warm,broeierig. We doen snel met de fiets boodschappen en zijn voor de regen weer binnen. Handig die weerappjes met buienoverzicht.

Met een mooie NW wind 3-5 Bft zeilen we verder naar Assens. Tot onze verbazing loopt het hier ook nog aardig vol in de haven.

De stad laten we voor wat het is, we lopen nog even naar het kleine strand bij de haven en zitten verder aan boord lekker in het zonnetje onze boekjes te lezen.We plannen nog twee (anker)stopjes en dan landen we weer  in Augustenborg.

Door het oog van de naald

 

Na 3 dagen Fur varen we op de motor 6 mijl deels tegen de N-NW 6 Bft in, naar het stadje Nykøbing. We meren af in een mooi uitgevoerde haven, waar we minder van de wind merken. Je wordt van het geschommel en vooral het gegier door de masten onrustig/moe. Voor de gasten hangen er verse kruiden in een bak en de kleintjes kunnen surfen op het droge.

 

 

‘s Avonds borreltje bij Klaas en Henk die hier al een dag lagen. We blijven hier nog een dag met veel wind en zon. We fietsen wat rond. Mooie uitzichten over de Limfjord.

Het plaatsje is niet zo bijzonder. Er staan een paar oude gebouwen, maar dat is het dan ook.

17 juli varen we weer verder. In de volle zon en met een W-NW wind 5 Bft. zeilen we langs de kliffen van de eilanden Fur en Liv.

en meren af in de Kanaalhaven van Løgstør. Deze haven is een onderdeel van een kanaal van 4,5 km dat in de jaren 1856-1861 gegraven werd om de zandbanken in de Limfjord te kunnen omzeilen. In 1913 werd dit kanaal wegens een gebrek aan belangstelling weer gesloten. Nu is het dus deels jachthaven.

We wandelen langs dit kaarsrechte Frederik VII kanaal, waar nog twee huisjes aan de vroegere zeilvaart door het kanaal herinneren.

18 Juli varen we op de HA fok en met de motor bij verder door de smalle geulen van de Limfjord naar Aalborg. Het is koud en grijs weer.

De volgende dag is het stralend weer, 30 graden. Dat hebben we nog niet meegemaakt deze reis. We fietsen over de mooie boulevard en daarna de stad in. Een gezellige en mooie stad.

We bezoeken het Center Utzon voor architecture en design. Utzon is de architect van het operagebouw in Sydney en dit Centrum is zijn laatste ontwerp.

Door het warme weer zoekt iedereen de buitenlucht op. We dwalen dan ook door een verlaten museum. Geweldig. Er is o.a. een tentoonstelling over zomerhuizen, die ons aan het denken zet. Het blijkt dat de meesten een zomerhuis hebben om anders, meer buiten en primitiever dan thuis te kunnen leven. Dus zoals wij 3 maanden op de boot leven, concluderen we.

De dakconstructie is erg mooi, ook van binnen

Na daar geluncht te hebben fietsen we de stad door naar Kunsten, het museum voor moderne kunst. Ook daar nauwelijks medebezoekers.

Hier bekijken we o.a. een tentoonstelling over marmer. Hoe het gewonnen wordt, de soorten, en de resultaten door de eeuwen heen. Erg mooi opgezet en uitgestald.

Ook leuk is een zaal met 11 spiegels van de kunstenaar Michelangelo Pistoletto. Op een film zien we hoe hij bij de opening hiervan 10 spiegels aan gort slaat, waardoor er 10 kleurvakken verschijnen. De scherven liggen er nog onder.

Na een thee in de mooie tuin van dit museum fietsen we, via de supermarkt, weer terug naar de Pintail. We hebben een geweldige dag gehad!

Woensdag 20 juli is weer zonnig en warm. We gooien de trossen los om kwart over negen om door de spoorbrug en de daarachter liggende verkeersbrug te gaan. Maar we dobberen en dobberen voor de brug maar hij gaat niet open. We zien mannen in oranje pakken, we horen een slijptol en maar wachten. Na anderhalf uur gaat hij dan eindelijk open. Later horen we dat de brug kort daarna voor doorvaart door de klapbrug gesloten is. We zijn door het oog van de naald gekropen. Want hoe kom je dan nog terug in Augustenborg?

We motoren weer het saaie stuk naar het begin van de Limfjord en meren af in Hals. Hier liggen aan de zeezijde twee imposante ijsbrekers.

ook het grote cruiseschip dat we al in Aalborg zagen liggen, vaart voorbij. Ee wanverhouding met de omgeving.

Hals gaan we voortaan mijden. We liggen er op behoorlijke deining en de haven is overvol. Het dorp stelt niets voor en is overlopen door toeristen. De vol getatoeëerde armen zijn niet te tellen. Tot overmaat van ramp staat er een bejaarde zanger een soort Andre Hazes song te bleren.

Wat in deze haven wel erg mooi is, is de verblijfsruimte met keuken. We zien dat heel veel in de Deense jachthavens. Hier is het wel erg mooi uitgevoerd. Maar wij koken en verblijven liever aan boord :-)

Onze Duitse buren, waaraan wij zijn afgemeerd, willen de volgende dag om half vijf ‘s ochtends wegvaren. Dus staan we om kwart over vier (!!) op, leggen de boot na hun vertrek nog even aan de wal voor een ontbijt en dan zijn we om half zes al op het Kattegat te vinden. Net te laat voor een mooie zonsopkomst, maar zo is het ook mooi.

Voor Hals ligt ook een door banken en mini-eilanden goed beschutte ankerplek. Iets om te onthouden.

Er is geen wind dus tuffen we, naar Grenaa. In tegenstelling tot ons eerdere bezoek is het nu een gezellige bedoening hier. Veel gezinnen met kleine kinderen. We meren af op dezelfde plek als in het begin van onze reis.

Vrijdag 22 juli, een grijze en wat koudere dag, blijven we liggen. We fietsen wat door een nabijgelegen bos en het stadje, dat ons nog steeds niet kan bekoren.

‘s Avonds bekijken we de planning voor de komende dagen: Richting Aarhuis.